در مقدمه کتاب سلوک روحی بازیگر آمده است : اندیشه‌هایی دربارة‌ بازیگری را که در این نوشتار بدان‌ها اشاره شده است، کمتر می‌توان در کتاب‌هایی که به مباحث صوری بازیگری می‌پردازند، یافت. این حوزه (بازیگری) را از آن جهت انتخاب کردم که با موضوع «روح» و «زندگی» سر ‌و ‌کار دارد و به مفهوم کلی می‌توان آن را نوعی مداقه در احوال انسان نیز تعبیر کرد. باز‌آفرینی حیات درونی و برونی این موجود پیچیده، نیازمند معرفتی وسیع و همه‌جانبه از انگیزه‌های روانی و کارکردهای امیال ذاتی اوست. این میل و عرفان درونی بازیگر به کشف اعماق روح انسان، محور بررسی نگارنده در انتخاب عناوین متن بوده است. مثال‌ها اغلب از شاخص‌های شناخته‌شدة بازیگری در جهان هستند که بررسی رموز کارشان می‌تواند از جهات گوناگون و به لحاظ تکنیکی مورد بحث قرار گیرد؛ اما در اینجا ابعاد روحی و خودکاوانة  هنر آنان را از زاویة نگاه وسیع‌تری بررسی می‌کنیم. نام‌های دیگر این مقوله می‌تواند «اصول اخلاقی بازیگر» یا «فرمان‌هایی برای روح بازیگر» نیز باشد.