همیشه استاد

یادنامه ای است درخور و غنی از طنز و مطایبه و فکاهت؛ کتابی که قرار است تا به نوعی هم جامعه جوان طنزپرداز را به شناخت بهتری از این چهره اثرگذار طنز معاصر برساند و هم تجلیلی دیگربار از ابوالقاسم حالت، این همیشه استاد عرصه طنز معاصر فارسی صورت دهد و همین طور یک منبع مکفی تحقیقاتی و مطالعاتی جهت مطالعه آثار ایشان در اختیار عموم علاقمندان و پژوهندگان قرار دهد.

کتاب مروری است بر کارنامه ادبی و هنری استاد ابوالقاسم حالت که از بزرگان حوزه طنز و ادب ایران زمین بود و شاگردان بسیاری از مکتب او به طنزنویسی گرایش پیدا کردند. در این کتاب معرفی مبسوط و بازپرداخت جامعی از شان و مقام حالت در قالب زندگی نامه در کنار بررسی کارنامه ادبی و طنز، سال شمار زندگی، کتاب شناسی، خاطرات شفاهی، مراثی، مقالات، آثار مکتوب و شفاهی، تقریظ ها، یادمان ها، بزرگداشت ها، تحلیل آثار طنز، نمونه آثار نثر و نظم… در کنار مستندات و شواهد تصویری صورت پذیرفته است.
مرجعی جامع درباره ی ابوالقاسم حالت که تاکنون منتشر نشده بود و فقدانش بشدت حس می شد…

بریده‌ای از کتاب همیشه استاد

اصلاح اخلاق فرد کاری است که به‌اندازه کافی شاعران و نویسندگان قدیم مانند سعدی و سنائی و مولانا و دیگران با آثار منثور و منظوم اخلاقی خود انجام داده‌اند. امروز بیشتر بازگوکردن و برطرف ساختن مفاسد جامعه مطرح است نه اصلاح معایب فرد و طنز یکی از برنده‌ترین حربه‌ها برای پیروزی در این میدان است. گاهی لحن شوخی اگر استادانه ادا شده باشد اثری معجزه‌آسا دارد که بیان جدی فاقد آن است. گاهی یک موضوع که در قالب جملهٔ کوتاه طنزآمیزی بیان می‌شود حکم تیری را پیدا می‌کند که درست به هدف می‌خورد ولی شاید همان موضوع حتی اگر با انشایی عالی به‌صورت چند صفحه عبارات جدی در آید نتیجه معکوس بخشد و تیری شود که به سنگ بخورد یا کمانه کند و مغز خود تیرانداز را پریشان سازد اگر شما مطلبی را طوری بگویید که «گفتنی» باشد یقیناً «شنیدنی» هم خواهد بود تاریخ مواردی را نشان می‌دهد که ظریفی با یک لطیفه یا یک جمله طنزآمیز جان بدبختی را خریده و گردن او را از تیغ جلاد رهایی بخشیده. است طنز موجب تنبه می‌شود و خفته را بیدار می‌کند، اما با قلقلک نه با لگد ولی متأسفانه در این مملکت تا کنون از توجه به طنز و اثرات سودمند و حیات‌بخش آن غفلت شده. است شوخی و یا طنز چاشنی سخن است، نمک سخن است و همان‌طور که چاشنی جزء، غذاست شوخی و طنز هم جزء سخن است و فکاهیات هم جزء شعر و ادب است... برشی از مقدمه دیوان شوخ؛ ابوالقاسم حالت