پنجه بر پیشانی

«پنجه بر پیشانی» مجموعه اشعار غلامرضا شکوهی شاعر معاصر ایرانی در قالب غزل و با محتوای عاشقانه و آیینی است.

استاد غلامرضا شکوهی شاعر آیینی و غزل‌سرای معاصر متولد ۱۳۲۸ تربت جام بود که در دهم مرداد ۱۳۹۶، در راه بازگشت از مراسم بزرگداشت خود دچار حمله قلبی شد و پس از این که مدتی را در کما گذراند، درگذشت. او در غزل‌سرایی و تجربه کردن فضاهای تازه، به ویژه شعر آیینی، چیره‌دست بود. از آثار این شاعر خراسانی می‌توان به «صد پرده آواز خاموش»، «سُرمه‌ای درغزل»، «یک ساغر نگاه» و « آهی بر باغ آیینه» اشاره کرد. در «پنجه بر پیشانی» شکوهی با استفاده از ابداع و کشف‌های زبانی به خوبی از گنجینه ادب فارسی بهره گرفته و با تلفیق هنرمندانه آنها، تصاویری زیبا خلق کرده است: پر از غروب شدم یک دم آفتاب بده در این تموز عطش کاسه‌ای حباب بده به دوش پیری من صخره‌ایست از آیا خمیده شکل سوالم، به من جواب بده کلید بازی لبخندهای ما قطع است کجاست خاطره «نان ببر، کباب بده؟»

بریده‌ای از کتاب پنجه بر پیشانی

به کامْ تلخ ‏تر از خلق‏ وخوی خود بودم/ شکسته، مثل صدا، در گلوی خود بودم/ همیشه فرش لگدکوب آفتاب شدم/ که مثل سایه، کنار عدوی خود بودم/ از آن به کوچه پژواکِ درّه پیچیدم/ که مثل کوه، همه عمر، روی خود بودم/ به حبسِ شیشه اگر چون گلاب خو کردم/ شهید عاطفه رنگ و بوی خود بودم/ اگر چو رود زدم دل به خانه دریا/ مدام در عطش جست وجوی خود بودم/ به این امید که چون چشمه دل زلال کنم/ همیشه آینه شست‏ وشوی خود بودم/ کسی به کوچه تنهایی‏ام نمی‏آمد/ ندیم پنجره روبه روی خود بودم