مترسک

«مترسک» رمانی کوتاه از معصومه عیوضی، نویسنده معاصر است. داستان در روزهای پیش از انقلاب و در بحبوحه مبارزات مردم علیه رژیم شاه می‌گذرد و درباره دختری است که در یک خانواده سه نفره با پدرو مادرش زندگی می‌کند.

مادر دختر بیمار است و پدر گرفتار دوا و درمان او است. دخترک برای سرگرمی پیش یک خیاط ارمنی می‌رود. همسایه بالایی که گاه گداری روی بالکن می‌آید. جوانی نحیف و لاغر است که هیبتی شبیه به مترسک دارد و همین موضوع باعث شده دختر و دوستش، نام مترسک را به او بدهند. مترسک برای دختر تبدیل به موجودی عجیب و تاحدی وحشت‌آور شده و ذهن او را مشغول کرده است، دختر پیوسته به او و رفتار عجیب و مشکوکش فکر می‌کند تا این که یک شب مامورها در خانه‌شان را می‌زنند: «پرده را می‌اندازم و در تاریکی می‌ایستم جلو شیشه در.‌ صدای کلفتی از کوچه می‌گوید: «باز کنید!» چیزی ته گلویم بالا می‌آید. نصف شب چه کسی آمده؟ صدای لخ‌لخ دمپایی‌های بابا جلو در حیاط قطع می‌شود. در باز می‌شود. ـ علی احمدی اینجا زندگی می‌کند؟ قلبم می‌ریزد. ـ سلام سرکار! مستأجر اتاق بالاست. چه کارش دارید؟ ـ بروکنار! سایه‌های سیاه سه مرد را می‌بینم که وارد حیاط می‌شوند. صدای تاپ‌تاپ کفش‌ها را می‌شنوم. مادر جیغ کوتاهی می‌کشد. مردها از حیاط می‌گذرند. بابا می‌دود جلو و می‌گوید: «بگذارید صدایش کنم بیاید دم در.‌»»

بریده‌ای از کتاب مترسک

می‌روم طرف خانه مادام و دوباره قیافه مترسک جلو چشمم می‌آید. دلم نمی‌خواهد به مترسک فکر کنم؛ اما دست خودم نیست. چند شب پیش که بابا مادر را برده بود درمانگاه دوباره سایه‌اش از پنجره اتاق بالا افتاده بود روی دیوار روبه‌رو سایه‌ای دراز و لاغر با یک یا درست شکل مترسک