شب پنجم

«شب پنجم» رمانی نوشته فریبا انیسی با موضوع مبارزات سیاسی زنان فبل از پیروزی انقلاب است. منیره و صدیقه‌ قبل از پیروزی انقلاب وارد فعالیت‌های سیاسی می‌شوند.

پس از چند اتفاق از گردونه فعالیت‌های سیاسی کنار می‌روند ولی در کنار مردم باقی می‌مانند و حوادث این داستان تا سال ۱۳۶۰ و بمباران «زندان دولتو» کردستان ادامه می‌یابد. روایتگر داستان دانای کل است که به زندگی این دو زن و خانواده‌های آن‌ها می‌پردازد. بسیاری از حوادث این رمان بر مبنای واقعیت است: «پای کبود و خونی صدیقه بدجوری توی ذوق می‌زد. قدرت آن را نداشت که جمعش کند. پایش را روی گلیم کهنه و نخ‌نما دراز کرده بود. خورشید خانم آمد توی اتاق. در چشمانش نگرانی موج می‌زد. عزیز هم وارد شد. بعد فرزانه، محبوبه و عصمت و چند تای دیگر آمدند. ـ کارهایشان حساب و کتاب ندارد که! حالا که نصف حبست را کشیدی، باز بردنت کمیته که چی؟ … ـ کسی را گرفتند که با پرونده‌ات ارتباط داشته باشد؟ ـ مطلب جدیدی از پرونده‌ات رو شده؟ صدیقه هر بار فقط سر تکان داد که یعنی نه. فرزانه گفت: «پس گرفتندت که چی بشود؟» صدیقه باز سر تکان داد. هرکسی چیزی می‌گفت؛ آرام و بی‌سروصدا.» کتاب «شب پنجم» در لیست ۱۰ اثر برگزیده جشنواره داستان انقلاب در سال ۱۳۸۹ بود. این رمان دنباله‌داراست و فریبا انیسی در حال انجام پژوهش‌های تاریخی برای نوشتن ادامه این کتاب است.

بریده‌ای از کتاب شب پنجم

نگهبان در را باز کرد توی تاریک و روشن راهرو زن نحیف و زاری سیه‌چرده و نالان پا جلو گذاشت موهای گوریده و به‌هم‌چسبیده‌اش از زیر روسری سیاه چروکیده بدجوری توی ذوق می‌زد جابه‌جای لباسش رد خون داشت بسته‌ای را به سینه‌اش چسبانده بود همه سرک کشیدند از اتاق‌های دیگر: که این کیه این‌وقت‌شب؟ و صدای ضعیف ناله‌ای فضا را شکافت.