زمستان سرد و شمعدانی‌های ترمه‌ای

«زمستان سرد و شمعدانی‌های ترمه‌ای» داستانی از فاطمه بهبودی است. این اثر یک رمان شهری و یک داستان روان‌شناسانه است که زندگی زنی به نام هما (روای اصلی داستان) را روایت کرده است.

هما زنی درونگرا است که به شوهر خود علاقه دارد و دوست دارد زندگی‌اش را نگه دارد اما شوهر او کار نمی‌کند و همه هزینه‌ها را هما پرداخت می‌کند و این مسئله زندگی مشترک هما را تحت تاثیر قرار داده است. «با ازدواج، اما همهٔ رؤیاهام نابود شد. روی دیگر این مرد شاد، آدمی بی‌مسئولیت و بدون حساب و کتاب بود. کسی که به پایین بالا شدن‌های زندگی توجه نمی‌کرد. همه چیز براش در لحظه رخ می‌داد، به فردا هم فکر نمی‌کرد چه برسد توقع آینده‌نگری طولانی‌تری! تمام امید و آرزوهام ختم می‌شد به حرف‌های قشنگی که می‌زد و هیچ‌وقت آنها را عملی نکرد. آنقدر گفت و انجام نداد، آنقدر خواست و نتوانست که سر آخر تمام آنچه از او برام ماند یک دروغگو بود که این چند سال تحملش کردم …» بهبودی در این داستان از کشاکش میان زن و شوهری می‌گوید که مرد دلبسته کار و زندگی نیست و تعهد و مسیولیتی نسبت به آن احساس نمی‌کند.

بریده‌ای از کتاب زمستان سرد و شمعدانی‌های ترمه‌ای

چشم هاش داد میزند دیشب خوب نخوابیده ریشی یکی دو روزه روی صورتش سایه انداخته. تعارفی میگوید: ببخش اینجا به هم ریخته س حوله را از روی کاناپه بر میدارد. شکم را توی دست فشار میدهد میگویم بیا بشین اومدم باهات حرف بزنم زود میرم دلخور می گوید: تو حرفاتو زدی با غیض نگاهش میکنم خط روی چانه را می خاراند با نامه هایی که فرستادی حرصی می گویم خودت خواستی می رود .آشپزخانه یک فنجان از کابینت بالای چای ساز بر می دارد: من کی خواستم؟ همون موقع که به هفته به هفته ول میکردی می رفتی همون موقع که به روی خودت نمی آوردی زن داری بچه داری اینا خرج دارن بطری آبی از یخچال برمی دارد. فنجان را پر می کند. تی یک توش می اندازد:حالا دو روز کار و بار من نچرخید، تو باید راه بیفتی بری دادگاه؟دلم حتی برای این کارهای غیر معمولش تنگ شده بود.