طراح صحنه

«طراح صحنه» دومین دفتر شعر محمد حسن جمشیدی و در قالب مجموعه اشعارمعناگرا است. تم اصلی مجموعه غزل «طراح صحنه» همانند کتاب قبلی او «دستخط»؛ عشق است و فضاهای دیگری که حول این مساله می چرخند مانند مرگ، سیاست و موضوعات اجتماعی، همه از صافی عشق گذشته‌اند و بازخوانی شده‌اند. در طراح صحنه زاویه دید شاعر نسبت به مسائل پیرامون خود تغییر کرده و او بیشتر با ناملایمات زندگی کنار آمده است، اما نه اینکه ساکت بنشیند بلکه شیوه اعتراضش تغییر کرده است. شاید سرگشتگی‌های شاعر «دست‌خط» در این مجموعه کماکان وجود دارد. کاش آن کس که به تو حق قضاوت می داد به من سوخته دل فرصت صحبت می داد چه نیازی است به خون خواهی دشمن وقتی به گنهکاری ما دوست شهادت می داد. دل بریدی ز من و عهد شکستی ، آری عشق هرجا که نباید به تو جرات می داد. تا پر و بال بگیری و به جایی برسی چه کسی بیشتر از من به تو فرصت می داد ؟ هر که از نام تو پرسید همین را گفتم : گل سرخی که فقط بوی نجابت می داد.