تاریخ شفاهی

تاریخ شفاهی یکی از شیوه‌ها و روش‌های جدید پژوهش در تاریخ است که به شرح و شناسایی وقایع، رویدادها و حوادث تاریخی بر اساس دیدگاه‌ها، شنیده‌ها و عملکرد شاهدان، ناظران و فعالان مرتبط می‌پردازد. تاریخ شفاهی، در نقش مکمل تاریخ‌نگاری معاصر، بسیاری از ابعاد وجودی انسان و روابط انسانی را، که با ابزار کمّی شناسایی […]

تاریخ شفاهی یکی از شیوه‌ها و روش‌های جدید پژوهش در تاریخ است که به شرح و شناسایی وقایع، رویدادها و حوادث تاریخی بر اساس دیدگاه‌ها، شنیده‌ها و عملکرد شاهدان، ناظران و فعالان مرتبط می‌پردازد. تاریخ شفاهی، در نقش مکمل تاریخ‌نگاری معاصر، بسیاری از ابعاد وجودی انسان و روابط انسانی را، که با ابزار کمّی شناسایی نمی‌شود، در نظر می‌گیرد و با نگاه کیفی، با توجه به تجربیات انسان‌ها، می‌کوشد این ابعاد را از دیدگاه افرادی که موضوع یا واقعه‌ای را تجربه کرده‌اند ببیند. در تدوین کتاب «تاریخ شفاهی؛ مبانی نظری، روش‌شناسی»، فائزه توکلی با استفاده از روش تحقیق کیفی، چارچوبی را در تمامی مراحل کار تدوین کرده‌است که برای پژوهشگران تاریخ و به‌طور ویژه برای پژوهشگران رشته تاریخ شفاهی سودمند و کارا خواهدبود.