هی یو! وقایع‌نگاری یک مستند ناتمام

خلاصه اثر خاطرات سعید ابوطالب از اسارت وی توسط نیروهای آمریکایی در عراق
ماجرا از زمانی آغاز شد که من برای ساخت مستندی با موضوع شرایط عراق بعد از آغاز حمله نیروهای ائتلاف به رهبری آمریکا در سال ۱۳۸۲ (۲۰۰۲میلادی) به این کشور سفر کردم تا مستندی برای شبکه دو تلویزیون ایران بسازیم که اگر تمام می شد نامش را «مرداب سرزمین افسانه ها» می گذاشتیم و اما نشد. در این مأموریت محمدناصر پورصالحی که پیش از این در سال های دفاع مقدس کنار هم بودیم و تجربه ساخت مستند صبرا و شتیلا را با هم در لبنان داشتیم و سهیل کریمی که کمی پیش از این سفر او را می شناختم و در تولید مستند «رقص فقر» و «گزارشی از شرق» همراهی ام کرده بود، حضور داشتند. من و سهیل دهم تیرماه در مسیر کوت به حله به اسارت تفنگدارهای دریایی آمریکا درآمدیم و چهار ماه بعد آزاد شده، از مرز شلمچه توسط نیروهای انگلیسی تحویل مقامات ایران شدیم و … گزیده متن:
… من بر می گردم. برمی گردم و یکراست سراغ خانه محمدعطیه می روم در نشانی منطقه الشعب نهایه الفرتات، جنب الجامع … تا به همسر جوانش بگویم که او زنده بود و هر شب با یاد تو چشم هایش خیس می شد. امیدوارم خضر لبنانی و مصطفای عراقی و ناصر ایرانی و عبدالرحمن سوری و نبیل سیاه و ابو مریم مسیحی و احسان ترک و عامر حکیم و یوسف بامرام و آن سودانی با موهای مجعد که با شلوار کوتاه در اردوگاه دنبال کسی می گشت تا با او بات بات بازی کند، از دست شما جان سالم به در ببرند.
وقتی برمی گردم شما دیگر اینجا نیستید …