زندان موصل

کتاب زندان موصل نوشته جواد کامور بخشایش، مجموعه خاطرات اسیر آزاد شده ایرانی علی‌اصغر رباط‌جزی است. کتاب زندان موصل خواننده را با حقایقی آشنا می‌کند که احتمالا هیچ اطلاعی از آن ندارد.

اسارت و آزادگی بخشی از تاریخ پر فراز و فرود و البته ارزشمند دفاع مقدس است؛ بخشی که هنوز تاریخ آن به دلیل شرایط خاصش به درستی از تاریکی و ابهام بیرون نیامده است و تکیه این تاریخ بیشتر بر روایت راویانی است که خود دیروز دوره‌ای طلایی از عمرشان را در اسارت بوده‌اند و امروز به عنوان گنجینه‌ای ارزشمند برای ثبت دقیق و درست تاریخچه اسارت و آزادگی به شمار می‌روند.

ادبیات اردوگاهی یا اسارتگاهی مرهون اسراست و جهانی شدن آن نیز همواره به روایت آن‌ها از لایه‌های زیرین اسارت و اردوگاه و اسارتگاه و رخدادهای ریز و درشت و تلخ و شیرین آن و در ادامه پوشاندن لباس فاخر ادبیات به تن این خاطره‌ها از سوی نویسندگان وابسته است. کتاب زندان موصل یکی از این آثار است که ما را با دنیایی که هرگز نمی‌بینیم آشنا می‌کند.

کتاب پیش رو خاطرات آزاده‌ای است به نام علی‌اصغر رباط‌جزی از بیش از هشت سال اسارتش در اردوگاه‌های عراق و پنجره تازه‌ای است برای خواننده از دنیای اسارت و اردوگاه.

شاید بتوان این اثر را شرح سفر رباط‌جزی دانست؛ سفری که نه به دلخواه او بلکه به خواست تقدیر برایش رقم خورد و او مسیر رباط تا فرات را پیمود و اینک خاطرات سفر پر رمز و راز خود را برای ما روایت می‌کند.

بریده‌ای از کتاب زندان موصل

نفس‌ها در سینه حبس بود. لباس‌های پاره، پای زخمی، شلوار خونی اورکت آمریکایی و ریش‌بلند و خاکی‌ام بدجوری توجه یکی از بعثی‌ها را جلد ما را جلب کرده‌ام از من بر نمی‌داشت و کوچک‌ترین کاترین حرکاتم بود را زیر نظر داشت. نمی‌دانم شاید تا هم شاید تصور می‌کرد من فرمانده این دسته هستم.