دیوان حکیم عسجدی مروزی

دیوان حکیم عسجدی مروزی به همت علیرضا شعبانیان در سوره مهر به چاپ رسیده است. عسجدی مروزی شاعر ایرانی اواخر قرن چهارم و اوایل پنجم هجری است. او از شاعران دربار محمود غزنوی بود و در مدح دربار غزنوی شعر می‌سرود.

عسجدی از شاعرانی است که در فتح سومنات به دست سلطان محمود قصیده‌‌ای سرود که مشهور است. او در سال ۴۳۲ هجری قمری از دنیا رفت و از آثارش جز چند قصیده و اشعار پراکنده چیزی نمانده است.

بنابر نظری مشهور او از شاگردان عنصری بوده و در سرودن شعر از او پیوری می‌کرده است. به نوشته اکثر تذکره نویسان، عسجدی دیوان مرتبی داشته که از بین رفته است .شیوه عسجدی در ساختن رباعی بیشتر به خیام شباهت دارد.

علیرضا شعبانیان در این کتاب علاوه بر جمع‌آوری اشعار عسجدی دوران زندگی او و اندیشه‌هایش را نیز بررسی کرده است و در ادامه به جریان تخیل و تصویر در شعر عسجدی پرداخته و شیوۀ به‌کارگیری صور خیال در شعر او را بررسی کرده است.