لبخندهای مستند

«لبخندهای مستند» مجموعه‌ای از نثر با درون‌مایه‌ای از طنز اجتماعی، اثر سعید بیابانکی (-۱۳۴۱) است. در مقدمه از زبان نویسنده می‌خوانید: لبخندهای مستند حکایت روزگار ماست. روزگاری که هر نقطۀ آن پُر است از تضاد و تناقض. روزگاری که با هر چیز می‌توان خندید و به هر چیز. و حکایت شاعری که صبح علی‌الطلوع که […]

«لبخندهای مستند» مجموعه‌ای از نثر با درون‌مایه‌ای از طنز اجتماعی، اثر سعید بیابانکی (-۱۳۴۱) است. در مقدمه از زبان نویسنده می‌خوانید: لبخندهای مستند حکایت روزگار ماست. روزگاری که هر نقطۀ آن پُر است از تضاد و تناقض. روزگاری که با هر چیز می‌توان خندید و به هر چیز. و حکایت شاعری که صبح علی‌الطلوع که از خانه می‌زند بیرون ـ که البته گاهی این صبح علی‌الطلوع ۱۰ صبح است ـ نگاهش و گوشش به این و آن است تا نکته‌ای بشنود و بیابد و بنویسد. نکته‌ای که گاه آن‌قدر طنزآمیز است که به حادثه‌ای از پیش طراحی شده می‌ماند ولی باور کنید همۀ این لبخندها اگر نام آن‌ها را بتوان لبخند گذاشت، مستندند بدون دخالت دست. و آنک‌هایی برای تولّد لبخند. امید که دوست داشته باشید: کات! امروز داشتم از یک خیابان خلوت رد می‌شدم که درگیری یک مرد و دو زن توجه مرا جلب کرد. ظاهراً مرد بیچاره زن دوم داشت و زن اول به طور تصادفی این دو را با هم دیده بود. کار داشت به فحاشی و درگیری فیزیکی می‌کشید که من دویدم و آن دو را از هم جدا کردم… ناگهان صدایی مرا میخکوب کرد: کات! اینو کی راه داد توی کادر!