نمای میانی:کمال شفیعی مشعوف در هفتم مهر ماه 1347 در اسدآباد متولد شد. وی کارشناسی‎ ارشد روان‎شناسی بالینی دارد و در حال حاضر مسئول امور ادبی استان‎ها در حوزه هنری است. کمال شفیعی مشعوف چندین مجموعه شعر دارد و تاکنون بیش از 15 عنوان کتاب از او عمدتاً در حوزه ادبیات کودک و نوجوان در قالب‌های مختلف شعر، طنز و پژوهش ادبی منتشر شده است. نمای دور:علی سلیمانی: کمال شفیعی را هر چند شاعر کودک و نوجوان می‌خوانند و در کنار بزرگانی چون مصطفی رحماندوست، ناصر کشاورز، جواد محقق، بابک نیک‌طلب، غلامرضا بکتاش، حمید هنرجو، اسدالله شعبانی، افسانه شعبان‌نژاد و ... نامش در زمره شاعران شاخص شعر کودک و نوجوان بعد از انقلاب قرار می‌گیرد، اما محدود به این حوزه نیست. شاید توفیقاتی که در عرصه‌ شعر کودک و نوجوان به دست آورده است، باعث شده تلاش‌های او در سایر عرصه های ادبی چون داستان و پژوهش و البته شعر بزرگسال کمتر مورد توجه قرار گیرد. زیست ادبی کمال شفیعی هم در نوع خود جالب است؛ از خصایص او دلسوزی زیاد ‌الوصف است، از آن دست دلسوزی‌هایی که اگر بیرون گود باشی حس می‌کنی باید منافع زیادی پشتش باشد ولی به هیچ وجه اینگونه نیست. کمال شفیعی دوست دارد از تمامی امکاناتی که در اختیار دارد، تنها به نفع شعر و شاعر استفاده کند. کمال شفیعی با اینکه خیلی هم پا به سن گذاشته نیست، اما تا همین امروز شایسته یک «خسته نباشید استاد» جانانه است. از کتاب: پدر: می‌کشم حوض، درخت و کاشی می‌کنم عکس تو را نقاشی جای دندان، دو سه تا حبه قند دهنت غنچه سرخ لبخند گونه‌هایت پَر یک پروانه می‌زنم باز سرت را شانه می‌شود رشته تسبیح تو باز می‌کند چند پرنده پرواز جای موها دو سه تا یاس سپید می‌کشم قلب تو را باز شهید باز با چند مداد رنگی می‌شوم دور از این دلتنگی ار همین قلم:«ابرها مسافرند» (سوره مهر)، «مورچه‌های پاپتی» (سوره مهر)، «گربه یک مهندس است» (سوره مهر)، «هر گلابی یک چراغ» (سوره مهر)، «نزدیکتر» (سوره مهر) و ...