کیفرخواست

بریده‌ای از کتاب کیفرخواست

پنج ناله‌ای خاموش بر لب‌های شمعی روشنم خود نمی‌دانم چه آهنگی‌است در جان كندنم با نسیمی سر به باد نیستی خواهم سپرد طاقت سنگینی سر نیست بر روی تنم شمع می‌سوزد ولی پروانه شیون می‌كند كیست تا باور كند دیوانه آتش منم زاده ققنوس خویشم، آرزویم آتش است شعله‌ها طرفی نمی‌بندد از سوزاندنم فرصت بوییدن گل‌های باغ عمر نیست بوی مرگ ناگهان پیچیده در پیراهنم *** شش باز هم خورشید، سالی با فریب آورده بود شاخه‌های پرتقال امسال، سیب آورده بود آن مسیحادم كه می‌گفتی رسول دوستی ا‌ست آمد اما جای گل با خود صلیب آورده بود پیك نوروزی نمی‌دانم به فروردین چه گفت ناگهان اسفند!...، با بویی غریب آورده بود بوی سرخ سوختن اما پریدن! بوی مرگ بوی اكسیر شفا، بوی طبیب آورده بود عید آخر بود و جشن لحظه تحویل عمر جان، به لب جامی پر از اَمن یُجیب آورده بود