سربازی با گلوله برفی

سربازی با گلوله برفی مجموعه اشعاری در ژانر ادبیات ضد جنگ از شاعر معاصر، مجید سعدآبادی است که در انتشارات سوره مهر به چاپ رسیده است.

 در کتاب سربازی با گلوله برفی چهل و دو قطعه شعر می‌خوانید که به صورت یک منظومه، زندگی کودکی در دوران جنگ را روایت می‌کند. کودکی که هم‌زمان با آغاز جنگ متولد می‌شود و با آن رشد می‌کند. آن را با همه گوشت و پوست و استخوانش درک می‌کند. هرکدام از این شعرها یکی از مراحل زندگی کودک را تصویر کرده است و شاعر در پایان تمام کردن شعر جنگ را کاری خارج از عهده سربازان دانسته است. زبان و حال و هوای کودکانه از ویژگی‌های برجسته این اشعار است.

بریده‌ای از کتاب سربازی با گلوله برفی

یک اگر موشکی با تمام حرارتش روی این خانه بنشیند مثل تخم‌مرغ‌های رسمی نطفه‌دار پوسته جنگ ترک برمی‌دارد! سرت را بیرون می‌آوری می‌بینی مادرت کسی دیگر است! پدرت کسی دیگر! دو با بوق رادیو با اعلام وضعیت قرمز نزدیک‌ترین پناهگاه آغوش مادرم می‌شد موشکی به سقف خانه نخورد بمبی پنجره‌ها را نلرزاند اما آواری از اشک‌های مادر بر سرم خراب شد حالا سال‌ها گذشته پدر با حلقه‌ای گل از اسارت برمی‌گردد و بدون هیچ تأخیری مرا از زیر آوار بیرون می‌کشد سه دشمن با اولین پاتک مسیر حرکت آب رودخانه را عوض کرد قایق‌های جنگی کاغذی که مدت‌ها پیش در آب انداخته بودم یکی‌یکی برگشتند دشمن مسیر حرکت باد را عوض کرد موشک‌های بمب‌افکن کاغذی‌ام برگشتند دشمن همچنان پیشروی کرد و مسیر زندگی‌مان را عوض کرد پدر که دورادور به بازی‌هایم عادت کرده بود هیچ وقت برنگشت چهار به مفقود الاثرهای... درست وقتی باران آمد جوب غش کرد حالا این همه خیسی را چه کار کنم روزنامه‌های فردا نیستند بندازم کف شما دیر کرده‌اید و خشکی زیر چترم غصه می‌خورد همانجا می‌نشیند منتظرتان من و چترم برمی‌گردیم خانه