چقدر جاده… چقدر چشم…

کتاب چقدر جاده چقدر چشم نوشته شیرینعلی گلمرادی گزیده شعر ویژه حضرت مهدی (عج) است که انتشارات سوره مهر برای علاقه‌مندانب ه شعر دینی منتشر کرده است. کتاب چقدر جاده… چقدر چشم… شما را به دنیای اشعار جذاب می‌برد.

در این میدان غوغا و در ادامهٔ حیات بشری گرچه زمین خدا بی‌دلیل و حجت خدا نبوده است، کشاکش نیروی یزدانی و نیز نیروی شیطانی هم فعال بوده که در مواردی بسیار، سیطرهٔ هوای نفسانی بر نفوس، موجباتی را فراهم ساخته که عامل برهم‌خوردگی نظام اخلاقی و اجتماعی شده و از این قبیل است که در میان طوفان‌های سهمگینِ ناشی از شقاوت‌ها و تردیدها و ناباوری‌ها، مظالمی از سوی قدرت‌مدارهای متمتّع علیه بشریت آغاز شده که اسارت‌ها و بیدادگری‌ها را در تمام ابعاد آن دوام و قوام بخشیده است.

ظلمت حاکم بر جهان اکنون که میراث ستمکاران و زاییدهٔ بداندیشی‌ها و خودکامگی‌هاست به‌مثابهٔ افیونی است که با جبّاریت گردنکشان، به رگ‌های بشریت تزریق می‌شود تا «بیداری» برنخیزد و صبح در پردهٔ تاریکی محبوس بماند؛ در چنین شرایط تحمیلی است که مظلومیت ناگزیر ـ سر در گریبان ـ در ایستگاه بی‌نشان ازدحام ایستاده و با زبان آه و دریغ و سر بر شانه‌های انتظار، خورشیدی را در افق‌های دوردست نجوا می‌کند که بی‌گمان طالع چشم‌انتظاران را در آستین دارد. پیوستگی عاشقانهٔ ایرانیان با رشتهٔ محبت حضرت بقیۀ‌الله (عج) به‌درستی نشئت‌گرفته از باورمندی خلل‌ناپذیر این ملت است که در پرتو گرایش به تشیع و پیشینهٔ توحیدی و دارا بودن روح ستم‌ستیزی در این سرزمین، تشخّص و تبلور بارزتری پیدا کرده است. علاوه بر اعتقاد صریح شیعیان به وجود و ظهور آن حضرت، دانشمندان سایر فرق و مذاهب نیز به این موضوع در مکاتب خود توجه کرده و با ارائهٔ اسم‌ها و نشانه‌های مختلف، به حتمی بودن وجود و ظهور آن منجی مقدس، در جهت محو مظالم کفر و ستم، تأکید کرده‌اند؛ که مجموعه‌ای از این اعتقادات و آرا در حوزهٔ مهدویت،‌ موضوعی است گسترده و درخور تأمل و بررسی.

این اعتقادات که ریشهٔ دیرینه‌ای دارد، همچنان به حیات خود ادامه می‌دهد. این کتاب اشعاری با موضوع حضرت مهدی (عج) را گردآوری کرده است. این مجموعه آثار شاعران متفاوت و توانمند است.

بریده‌ای از کتاب چقدر جاده… چقدر چشم…

... و در این سو چشمان مشتاق و جانهای شیفته شیفتگان است که در انتظاری ممتد و طولانی و به قدمت خطوط جراحت تازیانه بر شانه ها، مسیر منتهی به حریم کبریایی دوست را با اشک و لبخند به انتظار نشسته اند و در امتداد جادههای ناشناس دل به راه آیینه ای دارند که تبسم فردا را در سینه اش ارمغان دارد.