پرستو در قاف

«پرستو در قاف» سفرنامه حج شاعر مشهور معاصر، علیرضا قزوه است که در سال هفتاد و دو به این سفر مشرف شده.متن کتاب به صورت یادداشت‌های روزانه است، بیشتر ادبی و تاریخی. به هر حال طبع لطیف شاعرانه حج را طور دیگری می‌بیند و در جای‌جای سفر تراوشات ادبی و ذوقی دارد، طوری که در هر یادداشتی بیت‌های هست از بیدل و سعدی و… و حتی خودش و گریزهایی هست به «سفرنامه ناصرخسرو» تا «خسی در میقات» جلال. از طرف دیگر به خاطر مطالعات گسترده نویسنده در مورد سرزمین وحی، به هر جایی که می‌رسد تاریخچه‌ای می‌گوید، اگر جا داشته باشد از زمان حضرت آدم تا صدر اسلام و گاهی تا حکومت آل سعود. تاریخ گفتن‌ها در مورد مسجدالنبی و مسجدالحرام آمده تا شیعیان نخاوله در مدینه و مسجد کوچکی در میان منی که اثری از آن نمانده.

ویژگی دیگر کتاب، خشم نویسنده از سعودی‌ها و وهابی‌هاست که حسابی به چشم می‌آید و بر تمام مراحل سفر سایه انداخته. صفحه به صفحه متن پر است از طعنه‌ها و فریادهای شاعر ایرنی بر سر علمای دین‌فروش وهابی و سلاطین دنیاپرست سعودی. اواخر کتاب کار به ارائه آمار کشتارهای این سلسله پادشاهی می‌رسد که در همین چند ده سال اخیر بیش از دو میلیون مسلمان را شهید کرده‌اند، اما به دشمنان اسلام کمتر از گل نگفته‌اند!

بریده‌ای از کتاب پرستو در قاف

«بوی مدینه می آید. این را از نم نم باران فهمیدم. دل ها بی تاب اند و چشم ها گریان. سمت چپمان مسجد شجره است. کم کم شهری سپیدپوش به استقبالمان می آید و من چقدر دوست دارم بقیع را ببینم و چقدر دلم می خواهد مدینه را بغل کنم و سرش را بگذارم روی شانه هایم.»