کوچه اقاقیا

راضیه تجار در «کوچه اقاقیا»، عقربه زمان را به عقب کشیده و داستانش را برده است به روزگار صندل‌های لهستانی، چراغ‌های زنبوری، نُقل‌های خشخاشی و پولک‌های رنگین؛ روزگار ی که حالا حسرت آلود و غبارگرفته شده است.
تجار اما می‌دانسته که آن زمان‌ها تنها همین‌ زیبایی‌ها نبوده و بسا گرفت و گیر در زندگی مردمان آن روزها، رخ می‌نموده. چنانچه در کتابش، قصه میرزا ابوتراب را حکایت می‌کند که چون همسرش، خانم کوچک، دچار مشکلات روانی شده، زن دوم می‌گیرد. این اتفاق، به معنای شعله‌ور شدن گوشه‌کنایه‌ها و کینه‌های قدیمی است.در این میان، دلنواز که یادگار وصلت خانم کوچک و میرزا ابوتراب است باید میان خانه‌ دو مادربزرگش، سرگردان باشد. خانم ‌جان هم که مادر میرزاست، از این وصلت حمایت می‌کند و به جنگ پدر و مادر خانم کوچک می‌رود. از سویی، زبیده که در خانه خانم‌جان کار می‌کند، به علت نازا بودن، خودش برای شوهرش به خواستگاری می‌گیرد و زن می‌گیرد. ناروایی‌های مردان بر زنان و البته ظلمی که گاه خود زنان بر زنان روا می‌دارند، «کوچه اقاقیا» را به اثری خواندنی بدل کرده است.
تجار به عنوان راوی چیره‌دست همه این اتفاقات، توصیفی زیبا و هوشمندانه از فضای داستان ارائه می‌دهد و با زبانی رنگین و پردامنه، دیالوگ‌هایی متناسب آن روزگار در دهان شخصیت‌های داستانش می‌گذارد.

زن برگزیده ادبیات هشت سال دفاع مقدس است و خالق لحظه‌های شاعرانه از تجربه‌های فراموش شده. راضیه تجار علاوه بر نویسندگی، دبیری انجمن قلم از بدو تاسیس، عضویت در هیئت علمی بنیاد پروین اعتصامی، عضویت در شورای
فیلمنامه نویسی و ادبیات در بنیاد فارابی و همکاری با روزنامه‌های مختلف را هم در کارنامه خود دارد. سه دهه و نیم نوشتن برای این بانوی نویسنده ۵۵ ساله، چیزی حدود ۲۵ اثر به یادگار گذاشته است.
نمای دور:روزنامه هموطن سلام: در این اثر قبل از هر چیز نثر شاعرانه و نمادین نویسنده رخ می‌نماید. داستان «کوچه اقاقیا» حکایت زن است، خانواده و زندگی که در گیر و دار سنت اسیر است. ماجرا حکایت تکراری زن و مظلومیتش است، اما این بار از زبان تغزلی و نکته‌سنج تجار رنگ و بوی دیگری دارد؛ زن‌هایی که همگی قربانی هستند، قربانی دخترزا بودن.
تجار در این داستان بی‌هیچ جانبداری، هر آنچه هست را به تصویر می‌کشد.
تجار در آثار پیشین‌اش هم به مقوله زنان توجه ویژه‌ای داشت. اما این بار او تنها و تنها به جایگاه و درونیات یک زن پرداخته است. زندگی شخصیت‌های او در «کوچه اقاقیا» لابه‌لای عطر گل‌های اقاقیا، عطر ادویه و زعفران نشان داده می‌شود؛ زندگی رنگارنگی که در پس آن تلخی است و دود مطبخ.‌‌‌ ‌
نثر تغزلی، موج زدن احساسات، استفاده از نمادها دست به دست هم می‌دهند تا عطر «کوچه اقاقیا » را به مشام خواننده برسانند.

از همین قلم: نرگس‌ها (سوره‏مهر) هفت بند (سوره‏مهر) آرام شب به‌خیر (سوره‏مهر) بندهای روشنایی (سوره‏مهر) بانوی رنگین‌کمان (سوره‏مهر) سفر به ریشه‌ها (سوره‏مهر) از خاک تا افلاک (سوره‏مهر) شعله و شب (سوره‏مهر) زن شیشه‌ای (برگ) و …

بریده‌ای از کتاب کوچه اقاقیا

از کتاب:حوریه زیر نگاه زبیده سرش را پایین انداخته بود و با کف دو دست رویه متکا را صاف می‌کرد. مشهدی دراز کشید و گفت: «اگر دختر شد اسمش را می‌گذاریم فاطمه. اسم مادرت. اگر هم پسر شد اسمش را می‌گذاریم رضا… اسم پدرت.» زبیده با دست در هوا اندازه‌ای را نشان داد. – بچه …بچه چی؟! مشهدی روی شانه غلتید و به او پشت کرد. – بیا بهش سر بزن، این هم می‌آید و به تو سر می‌زند.صفحه 166