اسیر کوچک

نمای نزدیک:هر کتاب خاطره راوی خاص خودش را دارد و هر راوی هم از یک حیث دارای اعتبار است. راوی کتاب «اسیر کوچک» هم از یک جهت جالب بوده و یک روایت تازه از دوران جنگ تحمیلی را از زبان کوچک‌ترین اسیر ایرانی شرح می‌دهد که همین قضیه، امتیاز اصلی راوی کتاب است؛ او با همه فرق دارد. دست به سلاح نبرده و حتی شاید به دشمن بعثی سنگ هم پرتاب نکرده باشد، اما به هر حال در یک جمع خانوادگی در بند دشمن است و این برای یک کودک، خیلی هولناک است. راوی کتاب کودکی است که همراه خانواده‌اش اسیر می‌شود و جنگ و اسارت را از دریچه نگاه و تفکرات یک کودک تجربه می‌کند. این نگاه در روایت امروز او از جنگ هم وجود دارد و هراس‌ها و ترس‌های یک کودک از این شرایط را بیان می‌کند. او نگاه کودکانه‌ آن روزهایش را به نگاه امروزش به جنگ پیوند زده و آنها را در کتاب «اسیر کوچک» بیان کرده است. این اسیر کوچک از جابه‌جایی‌هایشان در اردوگاه‌های مختلف، از دیگر خانواده‌های اسیر و همچنین شرایط اسارت خانواده‌ها در اردوگاه‌های دشمن صحبت کرده و اطلاعات خوبی را در این زمینه‌ها در اختیار مخاطبان قرار می‌دهد. رضازاده و یا همان «اسیر کوچک» درباره اتفاقاتی چون دیدار با نمایندگان صلیب سرخ و اتفاقاتی که در پی آن می‌افتد و دیدار با شهید تندگویان توضیحاتی ارائه می‌کند. از دیگر اتفاقات جالبی که در این کتاب روایت شده موضوع دیدار معاون نخست وزیر عراق، طه یاسین رمضان از اردوگاه و گفت‏و‏گو با غلامرضا رضازاده قهرمان کوچک این کتاب است که سربلندی، عزت و افتخارآفرینی رزمندگان ایرانی، حتی در زمان اسارت را به مخاطب یادآوری می‌کند.