ابری شبیه دوری تو

ن مجموعه از 25 قطعه شعر تشکیل شده است که غزل‌ها 19 قطعه، سپیدها 3 قطعه، دوبیتی‌ها 9 قطعه و رباعی‏ها 4 قطعه هستند.

ای این کتاب نام خود را از اولین شعر این مجموعه که غزلی با همین نام است، گرفته است. غزلی عاشقانه که با این مطلع آغاز می‏شود:
«بالا بلند خاطره دلبخواه من
ای چشم‏هات پنجره رو به ماه من
تنها نه من به خنده تو خیره مانده‏ام
دنیا نشسته است در عمق نگاه من»

بریده‌ای از کتاب ابری شبیه دوری تو

در غزلی با عنوان «این شعر» تلاش شاعر را برای خلق غزلِ فرم با عدول از معیارهای رایج غزل می‏بینیم: «این شعر باید صندلی داشته باشد/ تا دختری - که تویی/ بیاید و روی آن بنشیند یک صندلی که ربط ندارد به ماجرا یک صندلی که هیچ نمی‏دانم از کجا ... ناگاه چُرت گیج مرا پاره می‏کند جیغی بنفش، ترمز بی‏حال زانتیا راننده می‏گریست و من پشت پنجره خیره به عشق، خیره به پایان ماجرا این شعر باید سنگ قبر داشته باشد/ تا پسری - که منم/ بیاید و روی آن بنشیند»