چقدر حرف نمی‌زند

کتاب چقدر حرف نمی‌زند، برگزیده‌ اولین و دومین دوره جشنواره داستان انقلاب است که در چندین دوره برگزاری‌اش، فضای مناسبی برای انتقال مفاهیم انقلاب از طریق داستان فراهم کرده است.

در داستان چقدر حرف نمی‌زند، داستان از جایی شروع می‌شود که شخصیت وارد سازمان مورد نظر می‌شود و دیوار سازمان برای او رنگ و بوی خاصی پیدا می‌کند. اتول فردوست داخل پارکینگ است. شخصیت داستان متوجه می‌شود که خبر تازه‌ای در راه است. وارد راهرو می‌شود و تنگی راهرو را آن روز بیشتر از روزهای دیگر احساس می‌کند. همان اوایل داستان خواننده متوجه می‌شود که راوی داستان، بازجویی است که برای انجام کار همیشگی به محل کار خود می‌رود تا در مقر آوردن زندانی سخت با همکارانش مشارکت کند.

بریده‌ای از کتاب چقدر حرف نمی‌زند

نمی‌دانم از کجا شروع کنم؟ از تنهایی توی این خانۀ‌ درندشت با این ویلچر که همه جا باید باهات باشد، یا خشت‌های سیاه وسط حیاط، بین آن همه خشت‌های قرمز؟ نمی‌دانم تا به حال شده روی صندلی چرخ‌دار بنشینی، لختی کف پات را بگذاری روی جا پای فلزی‌اش؟ موقعی که از تخت خودت را می‌اندازی روی آن و پاهایت را محکم می‌کنی تا دست‌هایت را روی تایر کثیفش بلغزانی، حرکت کنی از این اتاق به آن اتاق. روی خشت‌های حیاط، دور حوض، و آن موقع است که سرما از کف پاهایت شروع به بالا آمدن می‌کند. به زانو و کمرت می‌رسد. درد باعث می‌شود چشمانت را برای چند لحظه هم که شده ببندی، دندان‌هایت را به هم فشاری. بعد دست بکشی به پاهایی که روزی باهاش توی کوچه‌های امیر خیز و پشت‌بام‌ها می‌دویدی و آخرین دستور و فرمان امام را می‌انداختی توی حیاط‌ها...