لبخند غیرمجاز

نثرهای این کتاب در قالب‌های مقاله، گفتگو، داستان کوتاه و حکایت نوشته شده‌اند و بنا بر گفته مولف، محتوای آنها سیاسی و اجتماعی نیست و بلکه درباره انسان و انسانیت نوشته شده است.همچنین در این اثر، خنداندن مخاطب محور نیست، بلکه به تعمق واداشتن خواننده هدف اصلی نویسنده است. اسماعیل امینی در این کتاب به […]

نثرهای این کتاب در قالب‌های مقاله، گفتگو، داستان کوتاه و حکایت نوشته شده‌اند و بنا بر گفته مولف، محتوای آنها سیاسی و اجتماعی نیست و بلکه درباره انسان و انسانیت نوشته شده است.همچنین در این اثر، خنداندن مخاطب محور نیست، بلکه به تعمق واداشتن خواننده هدف اصلی نویسنده است. اسماعیل امینی در این کتاب به دنبال سطحی‌نگری و لودگی نیست. او نمی‌خواهد با به‌کارگیری شوخی‌های کلامی و دیالوگ‌های طنزآمیز، مخاطب را بخنداند. قصد او به هیچ روی خنداندن نیست، بلکه طنز او گزندگی خاص خودش را دارد و دردها و آلام طیف وسیعی از شهروندان جامعه ایرانی را واگو می‌کند. «لبخند غیر مجاز» ۳۶ داستان، داستانک پیوسته و حکایت طنز را در خود جای داده است که برخی از آنها در چند بخش کوتاه روایت شده‌اند. برخی از آنها نیز تک بخشی و حتی چندخطی هستند.