این تجربه که مجموعه‌ای از آثار متنوع نویسندگان در یک اثر جمع شود، پیش‌تر در قالب‌های گوناگون در حوزه هنری تجربه شده است که گذشته از شکل و شمایل ظاهری و قالب و محتوای استفاده شده در آن، می‌شود به «سوره بچه‌های مسجد» اشاره کرد. کتاب طنز هم به نحوی جمع‌آوری مطالبی از اهالی فعال و فقید حوزه طنز است که می‌شود آن را اثری بینابینی، هم مشابه یک مجله علمی ـ آموزشی با رویکرد و مخاطب نسبتاً تخصصی تلقی کرد و هم آن را به سبب مجموعه‌ای از مقالاتی که در آن به چاپ رسیده، کتابی جدی دانست.  کتاب حاضر در واقع مجموعه مقالات پژوهشی در حوزه طنز فارسی است و در آن آثار کسانی چون بهاءالدین خرمشاهی، محمد مددپور، یوسفعلی میرشکاک، فریبا فرشادمهر، سید عبدالجواد موسوی، ناصر فیض و دیگران فراهم آمده است. کژتابی‌های ذهن و زبان (بهاءالدین خرمشاهی)، طنز و استهزا منطق ویرانگر کی‌یر که‌گور (محمد مددپور)، تاملی در ماهیت طنز (یوسفعلی میرشکاک)، جدالی به قدمت تاریخ (فریبا فرشادمهر)، سخره‌گر پرخاشجوی (سیدعبدالجواد موسوی)، طنز در ادبیات ترکیه (ناصر فیض)، دست چگونه بوسیده می‌شود (مظفر ایزگو)، منتخبی از کتاب احمدای یغما جندقی (سیدعبدالرضا موسوی)، آفتاب لب بام (سیدمحمد سادات‌اخوی) و... آثار این مجموعه را شامل می‌شود. سیدعبدالجواد موسوی که کار تدوین کتاب را برعهده داشته، معتقد است: آنان که حکم قاطعانه می‌دهند و برای طنزنویس شدن بخشنامه صادر می‌کنند یا سیاستمدارند یا دکان خودفروشی باز کرده‌اند. ما را اما با این دو فریق کاری نیست.