«مبصر کلاس هشتم» با شیطنت‌های منوچ، ضد قهرمان نوجوان کتاب، آغاز می‌شود. بازیگوشی‌ها و زرنگ‌بازی‌های او  در  ابتدای داستان، بامزه وشیرین است و لبخند را بر لب خواننده می‌نشاند؛ اما به مرور،  میل منوچ برای رسیدن به قدرت، باعث می‌شود که این شیطنت‌ها از شکل کودکانه خارج شود و حالتی شیطانی به خود بگیرد؛ او برای این که مبصر کلاس هشتم شود از هیچ گونه خوش‌خدمتی و چاپلوسی  نسبت به مدیر جدید مدرسه و همسر و نوزادش کوتاهی نمی‌کند تا به آرزویش برسد. این اتفاق هم می‌افتد و او  بعد از انتخاب به عنوان مبصر کلاس، راه اذیت و آزار بچه‌ها و البته گرفتن رشوه‌ از آنها را در پیش می‏گیرد.  اما از آنجا که هیچ جور و ظلمی پایدار نیست حتی حمایت‌ها و پشتیبانی‌های مدیر جدید هم به کار نمی‌آید و رفتار او پیشزمینه انقلابی می‌شود که اتفاقا چراغ اولش را یکی از همان همکلاس‌های منوچ روشن می‌کند. حسینی ارسنجانی در «مبصر کلاس هشتم»  زمان داستان را به پیش از انقلاب می‌برد، مکان را هم یکی از روستاهای استان فارس قرار می‌دهد؛ به عبارتی مسقیما به ماجرای انقلاب نمی‌پردازد، بلکه در رویکردی نو و جذاب، این قیام و برخاستن را به شکلی نمادین، به تصویر می‌کشد. لینک خرید نسخه الکترونیکی