داستان‌های کوتاه و بلند تجّار، نثر و سبک خاص خود را دارند. نثر شعرگونه‏ این نویسنده، یکی از ویژگی‌های برجسته در کار او است. استفاده از نمادها، دیگر ویژگی پررنگ در کارهای این نویسنده است. نویسنده از این وسیله کمک می‏گیرد، تا بار محتوایی نوشته‏هایش را تقویت کند. نمادها، با تکرار در نوشتار و استفاده‌ به‏جا، خود را به نمایش می‏گذارند.
تجار در این داستان‌ها سعی کرده است برای مقابله با گره‌های کور زندگی، راهکارهایی ارائه دهد. «بندهای روشنایی» را می‏توان شامل چند بخش دانست که با موقعیت‌های داستانی مختلف درباره مسائل اجتماعی ـ تربیتی (موقعیت‌ها و مناسبت‌های خاص در جامعه، فقر، ثروت، کمک به هم‌نوع، و...)، خانوادگی و عاطفی (احترام به بزرگ‌ترها، پاس داشتن آداب و رسوم و سنت‌ها، عشق، محبت‌ها و گاه کدورت‌های پیش‌آمده در تار و پود زندگی‌های خانوادگی و زناشویی و...)، مذهبی (کمک خواستن از خداوند و توکل بر او و توسل به ائمه اطهار برای ایجاد معنویت روحی در جهت دستیابی به صبر و تحمل و توان بیشتر در برخورد با مشکلات و شرایط خاص و ناملایمات) و... با نثری ادبی و ساده و روان و لحنی حس‌برانگیز نوشته شده‌اند. به نظر می‌رسد نویسنده هنگام ارائه این اثر بیش از همه بر پیام اخلاقی و تأثیرگذاری بر مخاطب تأکید داشته است.