یک وجب و چهار انگشت

عظیم حقی که زندگی او از دوران کودکی تا پایان دوراه‏ی اسارت در این کتاب دستمایه قرار گرفته، نمونه‌‏ی کسانی است که در طول سال‏های دفاع مقدس از خود گذشتند و در حماسه‌‏ی بزرگ ملت ایران حضور یافتند؛ چندان که مطالعه‌‏ی بخش‏هایی از این کتاب، مخاطب را به آسانی به چنین قضاوتی می‌رساند

این کتاب حاوی خاطرات جانباز و آزاده دوران دفاع مقدس، عظیم حقی، متولد 1342 از توابع استان گیلان است و به خاطرات وی از تولد و دوران کودکی تا پایان دوران اسارت او در سال 69 می پردازد. بیشتر حجم کتاب به خاطرات حقی از شکنجه ها و سختی های زمان اسارت در عراق اختصاص دارد. نوع روایت به شکلی رسمی تر از فضای معمول خاطره نگاری در این سبک آثار است که این امر می تواند برآمده از شخصیت متفاوت حقی باشد.
یکی از برجسته ترین ویژگی های کتاب «یک وجب و چهار انگشت» دوری از فضای قهرمان سازی و روایت صادقانه زشتی ها و زیبایی های دوران اسارت در کنار هم است؛ چنانچه همان طور که شرح رشادت ها و پایداری رزمندگان اسلام به تفصیل عنوان می شود از خیانت ها و آدم فروشی های برخی از اسرای ایرانی نیز سخن به میان می آید که این همه نشان از روایت حقیقت در قالب خاطره نگاری است و باعث جذاب شدن کتاب شده است. نثر روان و خوش خوان خاطره نگار هم بر کشش کتاب افزوده است که در این زمینه، بی تردید محمد پرحلم به عنوان مصاحبه کننده و تدوین گر نقشی اساسی و کلیدی داشته است.

بریده‌ای از کتاب یک وجب و چهار انگشت

«یک وجب و چهار انگشت» کودکی را به تصویر می‌‏کشد که مثل همه‌‏ی مردم روستای انزلی‌‏محله، با سختی‌‏های زندگی دست و پنجه نرم کرده است. نوجوانی که انقلاب را از دریچه‌‏ی کوچک شهر کوچک خود نگریسته، جوانی که با جعل امضای پدر سر از جبهه درمی‌‏آورد و سرانجام عملیات، جراحت و اسارت را تجربه می‌‏کند و چه فاتحه‌‏هایی که بر مزار بی‌‏جنازه‌‏اش خوانده می‌‏شود!