این کتاب به روایت مرتضی سرهنگی نگاشته شده است‌. موضوع آن خاطرات نظامیان عراقی در ایران، و جلد دوم از مجموعه سه‌جلدی پاره‌هایی از آنچه اتفاق افتاد است. نویسنده 30 خاطره کوتاه را که به نظرش جالب بوده از لابه‌لای 65 کتابی که از خاطرات عراقی‌ها در ایران ترجمه و منتشر شده دستچین کرده است و درباره هر کدام چند سطری توضیح می‌دهد. هر ده خاطره در یک کتاب آورده شده که در مجموع، از خاطرات نظامیان عراقی سه جلد تدوین کرده است‌. از ویژگی‌های کتاب این است که علاوه بر خاطره‌، ویژگی‌ها و مشخصات کامل صاحب خاطره نیز در زیر آن آورده شده است‌. خاطره اول با عنوان «شام دستگیری» مربوط به سرگرد عزالدین مانع است که از کتاب گردان گم‌شده برگرفته شده است. این خاطره مربوط به یک بسیجی 20 ساله ایرانی است که لباس عراقی می‌پوشید، زیر ماشین غذای عراقی‌ها مخفی می‌شد و خود را به اردوگاه آن‌ها می‌رساند و این‌گونه به اطلاعاتشان دست پیدا می‌کرد. خاطره بعدی مربوط به پزشکی عراقی است که مسئول رسیدگی به حال مجروحان ایرانی است و از شجاعت و روحیه قوی ایرانی‌ها به وجد می‌آید‌. هشت خاطره بعدی نیز برداشتی کوتاه از کتاب خاطرات نظامیان عراقی است. گزیده متن: به خدا سوگند، من چنان دل به حرف‌های او سپرده بودم که گویی پیامبر مرسل است که معجزه‌اش سخنان اوست‌. او چگونه مبارزه می‌کرد‌؟ درست بیخ گوش ما! ای جوان بیست‌ساله، این مطالب را از کجا آموخته‌ای‌؟ از کجا یاد گرفته‌ای که دهان دیگران را بدوزی. آن شب‌ها تو بر ما فرود می‌آمدی، در حالی که در یک دست جان خود را و در دست دیگر اسلحه داشتی.