سه‌شنبه‌های دوست داشتنی

کتاب سه‌شنبه‌های دوست داشتنی مجموعه داستان‌های کوتاه اعضای جلسه‌های سه‌شنبه نقد داستان حوزه هنری تهران مرکز می باشد.

اکثر نویسنده های مجموعه در داستان هایشان می کوشند تا از ورای تیرگی های دنیای امروز به بیان حقیقت بپردازند و ارزشهای فراموش شده را دوباره متبلور سازند. آنها اغلب برای رهایی شخصیت هایشان از گرفتاری ها، مذهب و ارزشهای به جا مانده از دفاع مقدس را به عنوان راه رهایی معرفی می کنند. نگاه نویسنده های زن مجموعه، به سادگی از لحن زنانه آن ها و موضوع داستان هایشان پیداست. نبرد میان خیر و شر، در بسیاری از داستان ها جاری است و برای آن ها که دلشان می خواهد قصه هایی ساده و روان با موضوعاتی بنا شده بر ارزشهای اخلاقی و دینی بخوانند، خواندن کتاب «سه شنبه های دوست داشتنی»، تجربه لذت بخشی خواهد بود.

بریده‌ای از کتاب سه‌شنبه‌های دوست داشتنی

یه مدت آموزشگاه زبان انگلیسی رفتم. اون هم به لهجه‌ی آمریکایی. چقدر هم به دردم خورد. دو سال پیش، یه سفر با مامان و بابا رفتیم خارج. رفتیم ترکیه. اون‌جا انگلیسی کلی به دادم رسید. ولی چند ماهی می‌شه که ایتالیایی می‌خونم. این خواننده‌ی بخت‌برگشته هم داره از شکستی که توی عشقش خورده می‌گه و از دلتنگیهاش. این نوار، به زبون ایتالیاییه. ـ تو خیلی بانمکی، روشنک! حتماً شوخی می‌کنی. عشق و عاشقی کدومه! این همه سوز و گداز، به خاطر پدرخوانده‌ست. دلم می‌خواهد سرم را محکم به شیشه‌ی ماشین بکوبم. اما به روی خود نمی‌آورم و می‌گویم: «شوخی کردم. البته هنوز خیلی با این زبان آشنا نشدم. اما فهمیدم داره از ناپدریش می‌گه. بالاخره هیچ جای دنیا، ناپدری مثل پدر خود آدم نمی‌شه.» گلنوش بلند می‌خندد و می‌گوید: «فکر می‌کنم اگه چند وقت با تو باشم، دیگه پیر نمی‌شم. منظورش پدرخونده‌ی گروههای مافیاست.»