زیر پوست شهر

مجموعه شعر “زیر پوست شهر” سروده پروانه نجاتی (نفر اول کنگره ی سراسری شعر انتظار 1379 و نفر اول کنگره ی سراسری شعر امام رضا 1382) است. اکثر اشعار این مجموعه در قالب غزل سرده شده و گاه به اشعاری در قالب مثنوی برمی خوریم. این کتاب در مجموع دارای 45 غزل و مثنوی می […]

مجموعه شعر “زیر پوست شهر” سروده پروانه نجاتی (نفر اول کنگره ی سراسری شعر انتظار 1379 و نفر اول کنگره ی سراسری شعر امام رضا 1382) است.

اکثر اشعار این مجموعه در قالب غزل سرده شده و گاه به اشعاری در قالب مثنوی برمی خوریم. این کتاب در مجموع دارای 45 غزل و مثنوی می باشد که 25 قطعه آن را غزل کلاسیک تشکیل می دهد. غالب اشعار این مجموعه در موضوعات اجتماعی و زنان سروده شده است. این کتاب با مطلبی تحت عنوان “۱۷ پرده از فیلم سینمایی جوان امروز” آغاز شده است و شامل فصل های مقدمه، پارتی، فلاش بک، ایدز، فقر، خودفروشی، اعتیاد، جنایت، فرار و دین گریزی می شود. همانطور که از عناوین شعر ها پیداست شاعر در این اشعار به بررسی مشکلات زنان در جامعه در قالب 13 شعر کوتاه پرداخته است.

امتیازات اثر(جوایز،تقدیرها و …):
نفر دوم کنگره ی سراسری شعر امام رضا 1383؛
نفر دوم کنگره ی سراسری شعر سنگر سازان بی سنگر 1384؛
نماینده ی شعر بانوان ایران در کنگره شعر زنان در کشور بلغارستان 1382؛
مقام اول جشنواره ی کشوری پرسش مهر 1381؛
برگزیده کنگره شعر دفاع مقدس و رهاورد سرزمین نور 81-82-83-84

بریده‌ای از کتاب زیر پوست شهر

آنقدرها که عاشق او بودم او نبود درواژه های سوخته اش رنگ وبو نبود من با تمام سادگی ام حرف میزدم در چشم او ولی هوس گفت وگو نبود می گفت با تو هستم ومثل تو عاشقم اما درون سینه او های و هو نبود حتی اگر قبول کنم لاف عشق را آنقدرها که دربدرش بودم او نبود آنقدر محو او شده بودم که روز و شب غیر از خیالش آینه ام روبرو نبود دامن کشیده بود و ازاین کوچه میگذشت وقتی مرا مضایقه از آبرو نبود آن روزها که چیدم از آن باغ سبز سیب دست فریبکاریش اینقدر رو نبود.