رهگذر عشق

تعزیه در حالت کلی، نمایشی از واقعه کربلا است. نمایشی که نشان هنری از مذهب شیعه است و پیرامون موضوع کشته‌ شدن امام حسین (ع)، مصائب اهل بیت و واقعه کربلا است. این هنر به بالندگی تئاتر کمک‌های بسیاری کرده است. در ایران نیز، بارها و بارها رهبر به اهمیت زنده نگاه داشتن واقعه کربلا و پالایش آن از خرافه‌ها و پیدا کردن حقیقت آن اشاره کرده‌اند. همانطور که در بخشی از مقدمه کتاب هم می‌خوانیم: «حادثه کربلا را از پیرایه‌های مضر و خلاف واقع جدا سازند و پس از خالص کردن آن با انواع هنرهای بیانی به ذکر این مصائب بپردازند.»

و در جای دیگر نیز به نقل از رهبر انقلاب اینطور آمده است: «گاهی حرف سست و خدای ناکرده نقل نادرست و حرفی که موهن مذهب باشد ناسپاسی در حق عاشورا است.»

حسن فخاری در کتاب رهگذر عشق، درباره هنر تعزیه نوشته است: اگر از دیدگاه جامعه‌شناسی به این مبحث نگاه کنیم، درمی‌یابیم که تعزیه صورت‌های گوناگونی به خود می‌گیرد و این تعدد برگرفته از تعدد جوامع در ایران و تنوع فرهنگی و قومی و گوناگونی زمانی است. در این کتاب تعزیه کاروان شهادت، تعزیه شب های بی ستاره (شام غریبان) و تعزیه خطبه خون را می‌خوانیم.

بریده‌ای از کتاب رهگذر عشق

تعزیه و شبیه‌خوانی باید جبهه حق و باطل را درست و اصولی ترسیم کند. هر چه خودمان را با واقعیت تاریخی بیشتر وفق دهیم تأثیرات آن بیشتر خواهد بود. عامه مردم با مشاهده این نمایش مذهبی اطلاعاتی را در خصوص تاریخ و حوادث عاشورا کسب می‌نمایند. ازاین‌رو نباید از هر وسیله‌ای برای سوزناک‌تر کردن صحنه کمک گرفت. صحنه‌های عاشورا به‌قدر کافی تأثرانگیز هست که دل‌های پاک و قلوب عاشق اهل‌بیت را محزون سازد.