چهارصد ترانه عاشقانه

کتاب حاضر، شامل مجموعه ای از اشعاری است در رابطه با حضرت امام زمان(عج) که بیست موضوع را در این زمینه با عناوینی از قبیل: چشم، نگاه، ابرو، لب، زلف، خال، انتظار، جمکران و… در بر می گیرد.

که نویسنده در این مجموعه به شرح و بیان این نمادها در اشعار مربوط به ولی عصر(عج) پرداخته است.
شاعر قبل از سرودن هر شعر، به بیان توضیحاتی ظریف، دقیق و عرفانی، پیرامون هر یک از نمادهای مطرح شده پرداخته است.
وی در توضیح نماد «چشم» می نویسد: در اشعاری که به ساحت مقدس حضرت صاحب الامر تقدیم می گردد، استفاده از کلمه چشم مراتبی دارد. گاهی منظور همان چشم ظاهری ایشان است که احورالعین است و دیدار آن غایت آرزوی مشتاقان می باشد. اما گاهی این کلمه در معانی باطنی به کار می رود که در ادامه، چند نمونه آن به اختصار بیان شده است، در بالاترین مراتب، از ذات حضرت، به چشم تعبیر می شود، چرا که ذات وی در حجاب اسماء و صفات او قرار دارند و به همین قرینه چشم معشوق نیز در حجاب پلک ها و مژگان و ابروان اوست، لذا قابل رؤیت نمی باشد، اما هر گاه که کلمه چشم در مرتبه صفات حضرت به کار رود، منظور بصیرت و بینایی ایشان است نسبت به باطن هستی و مشاهده آنچه در عالم مسلکت و ملکوت مخلوق است…

بریده‌ای از کتاب چهارصد ترانه عاشقانه

سرایش آن حسی که به ساحت قدسی معشوق در مکنونات رازآلود دل قلیان می‌کند امری بعید بوده و از طاقت هر قلمی بیرون است. بخصوص اگر قلم در دست ناتوانی چون این بنده حقیر باشد. لکن آنچه به فریاد بی‌بضاعتی چون من رسید تا شما را هم در این حس حیرت‌زا سهیم کنم