کاغذ باد

سید رضا محمدی شاعری از خطه افغان است که طنز را دستمایه اشعار خود قرار داده به طوری که از ابتدا تا انتها مخاطب را رها نمی کند و در تمام اشعارش لایه‏ های طنز آشکار است. قالب‏ های شعری وی نیمایی و غزل می‏ باشد.

نویسنده به دلیل ترک دیار و دیگر مشکلات (در سال‌های گذشته) در به چاپ نرسیدن شعرهایش،‌ نامه‌ای به امانت به دست سید ضیاء قاسمی (این ماه بلند) می‌دهد که او پیغام را به مهدی مظفری ساوجی برساند. سید ضیاء با مهدی مظفری ساوجی در جهت به چاپ رسانیدن شعرهایش می‌کوشند که مهدی مظفری در ابتدا قصد داشته برخی اشعار را حذف کند ولی در نهایت پیمان می‌شود و این قضاوت را به عهده خوانندگان افغانی می‌گذارد. غالب اشعار این مجموعه در قالب غزل و به ندرت در قالب نو دیده می‌شوند. شاعر، بیشتر اشعار را برای «کسی یا چیزی» یا خطاب به «کسی یا چیزی» گفته و مدام او را یاد می‌کند. مضمون شعرها احساسی و عاطفی و دربردارنده یک غم و اندوه است که اگر خواننده فشار واژه «تو» را در اشعار سید رضا به کشور و وطن او نسبت دهد می‌تواند جنبة سیاسی هم پیدا کند.