تالار پذیرایی پایتخت

محمدعلی گودینی در کتاب صوتی تالار پذیرایی پایتخت، روایتی از مصایب اصلاحات ارضی در دوره محمدرضاشاه پهلوی و بازتاب‌های آن را شرح می‌دهد و در کنار آن کوچ روستاییان کشاورز به پایتخت و سایر شهرها را بررسی می‌کند.

داستان «تالار پذیرایی پایتخت» محمدعلی گودینی در زمان اصلاحات ارضی می‌گذرد. رعیت‌هایی که در آغاز طرح از این که مالک زمینی شده‌اند خوشحال هستند در ادامه با همتایان خود وارد نزاع و درگیری می‌شوند و بعد هم هرکدام به فکر فروش زمین‌هایشان می‌افتند تا به شهر بیایند و بتوانند مانند یکی از اهالی روستا برای خودشان کسی شوند….

بریده‌ای از کتاب تالار پذیرایی پایتخت

«با گرفتن قول چهار دانه تخم مرغ و یک من و نیم گندم، بی‌بی وقت می‌داد و مثل هر سال می‌آمد و با پارچه‌ای سر و صورتش را می‌بست، طوری که فقط دو تا چشم‌هایش پیدا باشد. اول روی دیوارها را خوب جارو می‌کشید تا دوده‌هایش کنده بشود بریزد روی زمین و جارو بزند جمع کند یک جا.» «اسکناس را گذاشتم توی جیب شلوارم در‌ یخدان را آهسته بستم. برگشتم به اتاق دو قطره اشک توی چشم‌های بی‌بی شکسته بود. احساس بی‌قراری داشت. توی اتاق احساس خفقان داشتم، خواستم برم حیاط: جلو در اتاق، آقا مشی دست جلو آورد، نگاهش مهربان شده بود. اشک در چشم‌هایش می‌لغزید، نگاهش پر از رضایت بود، صدایش خش‌دار شده بود. صبر کن غلامعلی، بگذار بی‌بی قرآن را بیاورد! بی‌بی باز هم اشک‌هایش را پاک کرد. برگشتم رو به طاقچه بزرگ که قرآن با جلد مخمل سبز رنگش جلو آینه بود و عکس آقای بروجردی هم به شیشه آینه چسبیده بود، بی‌بی قرآن را برداشت زیر لب چیزی گفت و قرآن را بوسید و لحظه‌ای رو به عکس، دعایی خواند و با کف دست روی عکس کشید و به صورتش مالید و صلوات گفت.»