مناقشه حق و مصلحت و بن‌بست دانشجویی، جلد 12

«مناقشه حق و مصلحت و بن‌بست جنبش دانشجویی» نوشته عماد افروغ، کتابی است که با هدف تاکید بر رسالت و تعهد روشن‌فکران و حقیقت‌گرایان در جامعه نگاشته شده است. «حقیقت‌گرایانی که فارغ از هرگونه مصلحت‌اندیشی‌، نه از جنس منفعت‌جویی‌های شخصی و جناحی یا محافظه‌کاری، بلکه همان مصلحت‌اندیشی‌هایی که در جای خود و با توجه به شرایط حاکم، موجه، مطلوب و اجتناب‌ناپذیر است، زمینه و بستر را برای موضع‌گیری‌های بالذات و حقیقی رهبری انقلاب اسلامی، مهیا و گسترش داده و بالطبع برای مواضع مصلحت‌گرایانه تنگ نموده‌اند.» نویسنده عقیده دارد آنچه سه جریان جنبش‌ دانشجویی کشور را به یکدیگر پیوند داده بود، حقیقت‌گرایی و پرهیز و انزجار آن‌ها از مصلحت‌اندیشی‌های متعارف و بعضاً کاذب بود.

او مصلحت‌گرایی در هر قالب و توجیهی را افت جنبش دانشجویی می‌داند که امروزه گریبانگیر این جنبش شده و راه خروج از بن‌بست مصلحت گرایی را حقیقت‌گرایی می‌داند. به نظر نگارنده یکی از آفات جنبش‌های دانشجویی، آفت جذب و استحاله در قدرت دولتی مستقر و گرایش به مصلحت‌گرایی به قیمت فراموشی آرمان‌های حقیقت‌گرایانه است. در این کتاب در ابتدا مباحث مربوط به حق و مصلحت و متعاقباً مطالب مربوط به جنبش دانشجویی در قالب پنج گفتار اجتناب‌ناپذیری ایدئولوژی و جنبش دانشجویی، جنبش دانشجویی و آسیب دولتی شدن آن، جنبش دانشجویی و موانع نقد، زمینه‌ها، شرایط و بایسته‌های حرکت اصلاح‌گرانه دانشجویان و اجتناب جنبش دانشجویی از ابزار هژمونیک و استیلایی شدن قدرت دولتی تقدیم خوانندگان می‌گردد.

بریده‌ای از کتاب مناقشه حق و مصلحت و بن‌بست دانشجویی

آیا این امکان وجود ندارد که ارزش‌های غایی فدای انگیزه‌های قدرت‌طلبی شوند و یا بالاتر قدرت سیاسی و یا حتی قدرت اقتصادی، محور تعیین ارزش‌ها و حق و باطل شوند و بیش از آن که زندگی ما خرج ارزش‌های متعالی و جامع شود این ارزش‌ها خرج مطامع دنیوی ما شوند؟ چه کسانی باید مراقب باشند تا این اتفاقات ناگوار به اشکال مختلف رخ ندهد، نه ارزش‌های اخلاقی فرهنگی و بنیادین ما خرج ارزش‌های ابزاری و واسط قدرت و اقتصاد شوند و نه برداشت‌های سطحی جمودگرایی بر ظواهر و تفکرات قشری و رفتارگرایی صرف مانع از نقادی‌ها و فریادهای اعتراض‌آمیز حقیقت‌گرایان شود؟