هوا سرشار از کلمات است

هوا سرشار از کلمات است» عنوان اثری است که محمدرضا سرشار آن را گردآوری کرده است.بر اساس این گزارش، این اثر شامل دفتر سوم گفتگوهای ادبیات داستانی است که سرشار در این کتاب 30 گفتگو با نویسندگان خارجی و 22 گفت‌وگو با مترجمان را آورده است.

گفت‌وگوها با نویسندگان:جان آپدایک؛ آمال الشرَّقاوی؛ ایزابل آلنده؛ امبرتو اکو؛ سال بلو؛ دانگ تایی‌مایی؛ ستار تورسون؛ اورهان پاموک؛ ادوارد پی‌جونز؛ ای.ال. داکترو؛ خدای بردی قلی‌اف؛ ابورواویه؛ اعظم زریاب رهنورد؛ زوان دیوو؛ ته هانه؛ بوئی ‌هین؛ نام هو؛ کام تهان؛ ویلیام سارویان؛ فرانسواز ساگان؛ کامیلو خوزه‌سلا؛ اسماعیل کاداره؛ ریموند کارور؛ یوسیپ اُستی؛ بالدوین؛ دیوید لاج؛ دوریس لسینگ؛ گابریل گارسیامارکز؛ هاروکی موراکامی؛ ولادیمیر ناباکوف؛ وی.اس. نایپل؛ هاجین؛ ارنست همینگوی.گفت‌وگوها با مترجمان:پال اسپراگمن؛ امیرجلال‌الدین اعلم؛ مهدی افشار؛ عباس اکبری؛ صالح حسینی؛ سروش حبیبی؛ بهاءالدین خرمشاهی؛ کامران فانی؛ جلال خسروشاهی؛ نجف دریابندری؛ مهدی سحابی؛ رضا سیدحسینی؛ نجمه شبیری؛ رضا علیزاده؛ مجید عمیق؛ مهدی غبرایی؛ بهمن فرزانه؛ عبدالله کوثری؛ همایون نوراحمر؛ احمد نوری‌زاده.مترجمان: حسین ابراهیمی‌ (الوند)، فریده اشرفی، سعید الیاسی بروجنی، کامران پارسی‌نژاد شیرازی، نسرین جابری‌پور، عبدالرحمان دیه‌جی، شهرام سبائلی تبریزی، سیاوش سرتیپی، نیکو سرخوش، حسین سیدی، سامان عابری، فرشید عطایی، رفیع غفارزادگان، آرش مهرداد.

بریده‌ای از کتاب هوا سرشار از کلمات است

ماهنامه و در مقاطعی فصلنامه و گاه ادبیات داستانی به همت سید مرتضی آوینی از دل ماهنامه «سوره به سردبیری وی متولد شد؛ و در طول حیات حدوداً شانزده‌ساله خود هفت دوره متفاوت سردبیری را پشت سر گذاشت. تا آنکه در سال ۱۳۸۶، انتشار آن، متوقف شد. نگارنده که در سه دوره از این دوران‌های هفت‌گانه عضو شورای سردبیری و یک دوره دو سال آخر انتشار نیز سردبیر مستقل آن بودم خاصه پس از تعطیلی مجلد، پیوسته دغدغه‌مند برخی مطالب منتشره در این نشریه بودم که می‌دانستم برای همیشه از دسترس عموم خارج خواهد شد. مهم‌ترین این موارد گفت‌وگوهای آن بود. به همین سبب بود که قریب به هفت سال پیش شخصاً به استخراج این گفت‌وگوها از شماره‌های مختلف ادبیات داستانی و تنظیم آنها به تفکیک موضوع در سه مجلد پیشرو برای چاپ به‌صورت کتاب اقدام کردم. خوشبختانه انتشارات سوره مهر» با چاپ این کتاب‌ها موافقت کرد و هر چند با تأخیر این مجموعه مهم به زیور طبع آراسته شد. دو عنوان از این سه کتاب را می‌توان بخشی تعمداً مورد غفلت قرار گرفته از تاریخچه ادبیات داستانی معاصر ایران در دوران پس از پیروزی انقلاب اسلامی در کشور تلقی کرد که می‌تواند منبعی مفید برای پژوهشگران و علاقه‌مندان بی‌غرض این رشته باشد.