هنر در عصر دیجیتال

کتاب هنر در عصر دیجیتال اثری نوشته بروس وندز است که با ترجمه مهدی مقیم نژاد و محمدعلی مقصودی منتشر شده است. این کتاب یکی از کتب مرجع در زمینه هنر دیجیتال است و تاریخ، گذشته، حال و آینده این هنر را بررسی می‌کند.

دنیا با سرعت به سمت مجازی شدن پیش می‌رود و هنر نیز از این قاعده مستثنی نیست. هنر دیجیتال یکی از مهم‌ترین جنبه‌های هنر امروزی است که هرچند نو و بدیع است اما نباید فراموشش کرد.

بروس وندز، در کتاب هنر در عصر دیجیتال، همه چیز را درباره این هنر با مخاطبانش درمیان می‌گذارد. این اثر یکی از کتاب‌های مرجع کلاسیک در زمینه هنر دیجیتال است و گذشته، حال و آینده این اثر را بررسی می‌کند. علاوه بر این، گرایش‌ها را دسته‌بندی می‌کند، هنرمندان را معرفی می‌کند و آثار عمده آنان را شرح می‌دهد.

کتاب ابتدا مروری بر هنر دیجیتال می‌کند. در ادامه به تصویرپردازی دیجیتال می‌پردازد و مجسمه‌های دیجیتالی را بررسی می‌کند. در بخش‌های بعدی کتاب مبحث چیدمان‌های دیجیتال و واقعیت مجازی بررسی میشود و فصل بعدی، به پرفورمنس، موسیقی و هنر صوتی اختصاص دارد. پویانمایی‌های دیجیتال، ویدیوها، نرم افزار، بانک‌های اطلاعاتی و بازی‌های رایانه‌ای مباحث دیگر هستند. هنر شبکه و آینده هنر دیجیتال نیز در ادامه این کتاب بررسی می‌شود.

بروس وندز در ضمیمه کتاب، مطالبی را آورده است که به سودمندی بیشتر کتاب کمک می‌کند: گاه‌شمار رویدادهای هنر دیجیتال و فناوری، واژه نامه، فهرستی از منابع مکتوب و اینترنتی برای مطالعه بیشتر، فهرستی از وبسایت هنرمندان دیجیتال و همچنین فهرست تصاویر از جمله ضمیمه‌های این کتاب هستند.

بریده‌ای از کتاب هنر در عصر دیجیتال

تصویری از هنرمند دیجیتال تأمل در شرایط هنرمندان دیجیتال یکی از راه های درک بهتر این زمینه هنری است. اگرچه همه هنرمندان دیجیتال دغدغه‌های مشترکی مانند کشف خویشتن و خودبیانگری دارند، راه های بسیاری برای تمیز دادن آنها پیش روی ماست. مثلا برخی برنامه نویسان رایانه نرم افزارهای نوشته خود را برای خلق اثر به کار می‌برند، در حالی که دیگران در مسیر آفرینش آثارشان از همکاری برنامه نویسان و متخصصان رایانه یاری میجویند. حتی در مورد همکاری‌های اینچنینی نیز شناخت کامل پتانسیلها و محدودیت‏های استفاده از ابزارهای دیجیتالی و بصیرت فنی لازم برای رسیدن به نتیجه مطلوب نهایی لازمه کار هنرمند است. بنابراین، برخورداری از حس کنجکاوی در حوزه فناوری و توجه به تازه‌های علمی از اجزای مهم در شکل گیری ماهیت کاری هنرمند دیجیتال است. به کارگیری ابزارها و تکنیکهای جدید را میتوان از دیگر وجوه مشترک هنرمندان دیجیتال به شمار آورد. اما مفهوم کلمه «جدید» همیشه در حال دگرگونی است. بسیاری از هنرمندان در ابتدا فقط به علت محدودیت‏‌های همیشگی از ابزارهای دیجیتالی سود می‌جستند و ابزارهای دیجیتالی جزء ناگسستنی کار آنان محسوب نمیشد. یکی از محاسن ابزار دیجیتال افزایش کنترل مؤلف روی اثر هنری است و گاه این ِ کنترل بسیار زیاد میتواند به معنای اتفاقهای خلاقانه کمتری باشد. بنابراین، میتوان گفت ابزار دیجیتال همزمان هم موهبت است و هم مصیبت. جلوه‌های تصادفی عامدانه ایجادشده به دست هنرمند گاه او را با نتایجی دور از انتظار مواجه میکند. مثلا هنرمند نرم افزاری مینویسد تا با آن، به صورت تصاعدی، نسخه‌های متفاوت بسیاری از یک تصویر ایجاد کند. رایانه هزاران گونه تصویر تصادفی ایجاد میکند. سپس، هنرمند از میان تصاویر انتخاب نهایی را انجام میدهد.