مهرویی و مستوری

همه اطلاعاتی که باید برای اقتباس سینمایی از منظومه خسرو و شیرین دانست. از میان آثار ادبی، شاهکارهای ادبیات کهن، منظومه ها و داستان های عرفانی، کم نیستند آثاری که ظرفیت های نمایشی و تصویری درخور توجهی دارند و در ساختار و مضمون و محتوا با اصل تثبیت شده درام، سازگارند. زهرا حیاتی در این […]

همه اطلاعاتی که باید برای اقتباس سینمایی از منظومه خسرو و شیرین دانست.

از میان آثار ادبی، شاهکارهای ادبیات کهن، منظومه ها و داستان های عرفانی، کم نیستند آثاری که ظرفیت های نمایشی و تصویری درخور توجهی دارند و در ساختار و مضمون و محتوا با اصل تثبیت شده درام، سازگارند. زهرا حیاتی در این کتاب به سراغ منظومه خسرو و شیرین رفته و کارکردها و جذابیت های اثر بی نظیر نظامی گنجوی را به الگوی درام نزدیک می کند. از آن جایی که کتاب حیاتی پژوهشی میان رشته ای به حساب می آید، او در ابتدا مفاهیم اولیه و راهبردهای بازآفرینی ادبیات در سینما را تعریف می کند و بعد جذابیت های دراماتیک خسرو و شیرین را نمایان می کند.

نویسنده در این کتاب با بررسی نوع ادبی و شیوه بازآفرینی نظامی این حقیقت را آشکار می کند که خسرو و شیرین در زمینه داستان پردازی از نوپردازی ها و ظرایفی برخوردار است که از یک سو می تواند دستمایه ای برای بازآفرینی نمایشنامه و فیلمنامه قرار گیرد و ازسوی دیگر در شیوه بازآفرینی الهام بخش است. حیاتی در این اثر کوشیده تا ترکیب ماجراهای اصلی و فرعی خسرو و شیرین را تحلیل کند و شخصیت های داستان نظامی را در قالب تئاتر یا سینما معرفی کند. او کشمکش های مهیج این داستان را با کنش های یک اثر دراماتیک مقایسه می کند و به این نتیجه می رسد که نقطه مشترک داستان نظامی با یک نمایشنامه استاندارد در گفت وگو هاست. حیاتی با تحلیل ساختار این گفت و گوها می کوشد تا راهی را برای تصویری کردن منظومه خسرو و شیرین را به مخاطبش ارائه دهد.