شباویز

‌نویسنده، کتاب «شباویز» را در ادامه رمان «شب و قلندر» نوشته است و تم غالب در این دو کتاب، گستره زمانی استقرار قاجار تا مشروطه را در بر می گیرد، سیر وقایع در این رمان حول و حوش زندگی «شیرین نگار» و «افراسیاب» و پنج فرزند آن هاست و از روز عروسی «نرگس خاتون» آغاز می شود.

این عروسی بیش تر از آن که بزم عروسی باشد صحنه کشمکش چند گروه سیاسی و مخالف است. «ظل السلطان» پسر شاه قاجار که به واسطه صمصام خان به این عروسی دعوت شده می خواهد تا از این فرصت استفاده کرده طرفدارانی را از این جمع برای خود دست و پا کند. از آن طرف شیرین نگار مادر عروس از پسر هایش شیرمحمد، شمس الدین و رضاداد می خواهد که در برگزاری هر چه آبرومندانه تر این عروسی تلاش کنند اما رضاداد اجرای نمایشی مبتنی بر متن میرزاده عشقی را به وسیله جمعی از هنرمندان ترتیب می دهد که منظور از آن بازتاب اعمال ناعادلانه رژیم وقت است و از همین جا است که کشمکش اصلی داستان شکل می گیرد.

ویژگی چشمگیر این کتاب آن است که نویسنده به طور مستقیم به وقایع و اوضاع نابسامان اواخر زمان قاجار نمی پردازد، بلکه با بهره گیری از بیان خاطرات یک خانواده مؤمن و مخالف به این برهه تاریخی می نگرد که این تمهید جذابیت اثر را برای مخاطبان دوچندان می کند.

‌‌‌‌‌‌‌‌‌

بریده‌ای از کتاب شباویز

درها و دروازه‌های چهار طرف میدان توپخانه را که باز کردند جمعیتی که پشت‌به‌پشت اجتماع کرده بودند مثل مور و ملخ ریختند توی میدان انگار که روز محشر بود و در صور دمیده بودند. از طرف خیابان علاءالدوله بیشتر آدم‌های درس‌خوانده و محصل‌ها می‌آمدند چند نفر خارجی هم میانشان دیده می‌شد. از سوی باب همایون اعیان و اشراف با دبدبه و کبکبه می‌آمدند از طرف جنوب میدان هم گروهی پاپتی و ژنده‌پوش با بچه‌های زیادی که به دنبالشان ریسه شده بودند وارد می‌شدند.