شب خاطره، جلد 1

خاطره یعنی آن بخش از حیات که از روزمرگی ها فاصله گرفته و به واسطه اتفاقی ویژه، برجسته و متمایز شده است تا در خاطر بماند. به همین خاطر، خواندن و شنیدن خاطرات، جذاب و دلچسب است. حال اگر گویندگان خاطره، مردان و زنانی باشند که نفسگیرترین لحظات مانند انقلاب و جنگ را لمس کرده […]

خاطره یعنی آن بخش از حیات که از روزمرگی ها فاصله گرفته و به واسطه اتفاقی ویژه، برجسته و متمایز شده است تا در خاطر بماند. به همین خاطر، خواندن و شنیدن خاطرات، جذاب و دلچسب است. حال اگر گویندگان خاطره، مردان و زنانی باشند که نفسگیرترین لحظات مانند انقلاب و جنگ را لمس کرده باشند، طبیعی است که جذابیت خاطرات شان چندین برابر خواهد شد.
این همان اتفاقی است که در کتاب«شب خاطره» روی داده است. اولین خاطره کتاب با عنوان«صدای آشنا» از مرحوم سیدعلی اکبر ابوترابی پدر آزادگان ایران است که لحظاتی غریب و هول آور از بدخویی نظامیان عراقی در قبال اسرای ایرانی را تعریف می کند. احمد احمد هم با «دست ها بالا سالار!» خاطره جذاب و پرکششی از سال 42 و چگونگی مجروحیت و دستگیر شدنش بیان کرده است. «روز پانزدهم!» عنوان خاطره رضا ایرانمنش است و درباره همرزم وی که شهادتش را به درستی پیش بینی کرده بوده. محمدرضا ترابی نژاد هم در خاطره «چی خواستیم، چی شد!؟» از پیروزی اراده و کرامات الهی در ایام اسارت سخن گفته است. «شهر آلوده است» از ابراهیم حاتمی کیا روایتی است از عملیات مرصاد و لحظه هول آوری که این فیلمساز، مرگ را به چشم خود دیده است. سیده زهرا حسینی هم در «شب حادثه» از شهادت پدر و برادرش سخن می گوید. «خیانت خبرنگار» که توسط علیرضا رحیمی بیان شده است، روایت دیگری است از دوران اسارت و دروغگویی های خبرنگار بیگانه ای که گزارش مجعولی از اردوگاه اسرا منتشر کرده بوده. سردار رحیم صفوی هم از فتح آبادان و بستان می گوید و شهادت غریبانه همرزمانش را تعریف می کند. سپس شهید سپهبد علی صیاد شیرازی از موقعیت خطیری حرف می زند که باید محل مهمات ضد انقلاب را کشف می کرده اند اما در تله می افتند و حوادثی باورنکردنی را از سر می گذرانند. ﻣﺤﻤﺪﺭﺿﺎ ﻃﺎﻟﻘﺎﻧی هم در خاطره «امید و التهاب» تصاویر دست اولی از ورود امام خمینی به ایران و حضور ایشان در بهشت زهرا تعریف می کند. بقیه خاطراتی که این کتاب خواندنی و شگفت آور را شکل داده اند، اینهاست: ﺷﺐ ﺑﻪﻳﺎﺩﻣﺎﻧﺪﻧی(ﺣﺴﻴﻦ ﻣﻈﻔﺮ)، ﺑﺎﻍ ﻃﺎﻟﻘﺎﻧی(ﺭﺳﻮﻝ ﻣﻼﻗﻠیﭘﻮﺭ)، ﺁﺧﺮﻳﻦ ﭘﺮﻭﺍﺯ(ﻋﻠی ﻣﻴﻼﻧی)، ﺣﺒﺎﻧﻪ(ﻓﺎﻃﻤﻪ ﻧﺎﻫﻴﺪی)، ﻳﻮﺳﻒ ﻣﻦ (ﻣﺤﻤﺪ ﻧﻈﺎﻡﺍﺳﻼﻣی)، ﺷﻬﻴﺪﺍﻥ ﺯﻧﺪﻩ ﺍﻧﺪ ﺍﷲﺍﻛﺒﺮ! ﺗﻠﻔـﻦﻣیﺯﻧﻨـﺪﺍﷲﺍﻛﺒـﺮ!(ﻣﻴﻨﺎ ﻧﻈﺎﻣی) و ﭘﻴﺎﻡ ﻫﻤﺸﺎﮔﺮﺩی(ﺑﻴﮋﻥ ﻧﻮﺑﺎﻭﻩ).