نیمه پنهان یک اسطوره، جلد 1

شهید مرتضی آوینی کلمه «روزمرگی» را زیاد به کار می‌برد و چقدر پرهیز می‌کرد که گرفتار این روزمرگی نشود.
اینها را همسرش مریم امینی می‌گوید، در گفت‌وگویی که با مرتضی سرهنگی و هدایت‌الله بهبودی انجام داده است، در همین کتاب «مرتضی آیینه زندگی‌ام بود». شاید به همین خاطر است که در این کتاب هم ردپای چندانی از روزمرگری‌های زندگی مشترک آنها نیست و امینی بیشتر به سیر و سلوک همسر شهیدش و اندیشه‌های او پرداخته است. حتی وقتی صحبت از ازدواج آنها می‌شود، به سادگی می‌گوید: «چیز خاصی ندارد که بشود به آن اشاره کرد. خیلی معمولی بود. سال 1354 بود که نامزد شدیم و خردادماه سال 1357 بود که ازدواج کردیم.» بعد، دیگر هر چه هست، بیشتر احوالات شهید آوینی است در مقاطع مختلف و در برخورد با آدم‌ها و مقولات گوناگون. مثلا امینی از حالات آوینی در ایام انقلاب می‌گوید و آشنایی وی با امام راحل که نقطه پایانی بوده است بر جست‌وجوهای بی‌پایان و التهاب روحش. گرایش آوینی به سینما، قوام مذهبی او، سواد و مطالعات شهید و البته احساس مسئولیت‌ در برابر کارهای خانه، از دیگر موضوعاتی است که امینی به آنها می‌‌پردازد. نظرات سید شهیدان اهل قلم درباره شهادت و جاودانگی، به همراه روایت به شهادت رسیدن راوی «روایت فتح» هم از فرازهای خواندنی این کتاب است.