در پی آوای حقیقت

انسان‌ها، از هر نژاد، زبان، تاریخ، جغرافیا و فرهنگیکه هستند، بر سر انسانیت با یک‌دیگر اتفاق نظر کنند؛ و تلاش‌شان معطوف به این هدف باشد که هرآن‌چه طرفه، بدیع و زیبا، در جهان درون و برون خویش می‌بینند، به دیگران بنمایانند.

خواه، با تبارشناسی و واکاوی تاریخ، به اثبات برسد که این‌ها متعلق به فرهنگ و ملت خودشان است یا دیگری. و این همه‌ خود را رنجه ننمایند تا، به خیال خود، به اثبات برسانند که، مثلا اندیشه‌ی گفت‌وگو یا تساهل و تسامح، تذهیب و کتاب‌آرایی، اختراع سینما، نخستین شعر جهان و یا بسیاری دیگر از عناصر فرهنگی و تمدنی، متعلق به ملت ایشان است؛ چرا که به سادگی می‌توان گفت اینها دستاوردهای بشری است که هریک به نوعی هنر محسوب ‌شده و هرکس به قدر توانایی (استعداد و علاقه) و تلاش خویش از آن‌ها بهره می‌برد. کتاب پیش رو حاوی هفت مقاله‌ی برگزیده از مجموعه مقالات عرضه شده به دبیرخانه‌ی سومین همایش سراسری اعضای “باشگاه هنرپژوهان جوان” با این عناوین است: سرچشمه‌های تذهیب ایرانی پیش از اسلام؛ گفتاری در باب چند و چون مفهوم سینمای ملی؛ آرمان‌های اجتماعی در سینمای ایران؛ کاروان‌سراها: جلوه‌ای از معماری ایرانی اسلامی؛ گرایش‌های مدرن و پسامدرن در هنر؛ پست‌مدرنیزم و گریز از مرکزگرایی در هنر؛ و هنر برای شهروندان جامعه‌ی اطلاعاتی.

بریده‌ای از کتاب در پی آوای حقیقت

کتابی که پیشاروی خواننده گرامی است حاوی هفت مقاله برگزیده از مجموعه مقالات رسیده به دبیرخانه سومین همایش راسری اعضای باشگاه هنرپژوهان جوان است. آن چه هم نشینی و گرد آمدن این مقالات را در کنار هم توجیه ،کند پیش از آن که موضوع و محمول این مکتوبات باشد ابتدا، سن و سال نویسندگان آنهاست که جملگی کمتر از سی بهار به چشم خود دیده اند و دیگری، شیدایی و شوری است که در جانهای ایشان موج میزند و برای فهم و درکی عمیق و دیگرگونه از هنر رهنمونشان می گردد.