به داد ما برسید

نمای نزدیک:همیشه و در شرایط جنگی هر کشوری نامه‌های زیادی رد و بدل می‌شود. گاه برخی از این نامه‌ها به دلیل محتوا و اهمیتی که در زمان انتشار و یا نگاشتن خود دارند، نقش مهمی پیدا می‌کنند و به واسطه تاثیرگذاری‌شان در ذهن همه ماندگار می‌شوند.
26 سال پیش، هنگام وقوع جنگ تحمیلی در ایران هم یکی از این نامه‌ها توسط علی شمخانی، فرمانده وقت سپاه خوزستان نوشته‌شد. او در آن روزها در شرایطی قرار گرفت که ناچار شد نامه‌‌ای بنویسد و نسبت به نداشتن مهمات و نرسیدن آر پی جی و خمپاره اعتراض کند. شمخانی در این نامه، مسئولان را مورد خطاب داده و نوشته‌اش را با جمله «مسئولین، مسلمین، به داد ما برسید» آغاز کرده‌ است، اما این سئوال پیش می‌آید که چرا این نامه توانسته ماندگار شود؟
شمخانی این نامه را خطاب به شورای عالی دفاع وقت، با ریاست بنی‌صدر به رشته تحریر درآورده، بی‌کفایتی، کارشکنی و خیانت‌های او را به‌ نوعی مطرح کرده و موجب بروز اتفاقات بزرگی شده است. از مهم‌ترین دستاوردهای این نامه می‌توان به عزل ابوالحسن بنی صدر ـ نخستین رئیس جمهور ایران پس از پیروزی انقلاب اسلامی ـ از فرماندهی کل قوا و رای مجلس شورای اسلامی به عدم کفایت سیاسی اشاره کرد.

نمای میانی:محمدمهدی بهداروند متولد 1342 اندیمشک و از فعالان سپاه پاسداران است که در تمام دوران جنگ و عملیات‌های مختلف حضور داشته است و از همین رهگذر، افتخار جانبازی را کسب کرده است. او علاوه بر دکترای جامعه‌شناسی، دکترای حوزه علمیه در قم سال 1383 را با پایان‌نامه بسترهای پذیرش قطع نامه 598 کسب کرده است. کتاب‌های متعدد او افتخارآفرین بوده و برخی از آنها کتاب سال جمهوری اسلامی و کتاب سال دفاع مقدس شده‌اند.
نمای دور: علی شمخانی سال۱۳۳۴ در اهواز به دنیا آمده است. او از فرماندهان جنگ ایران و عراق و از نیروهای سپاهی بود که بعدها به ارتش منتقل شد و فرماندهی نیروی دریایی ارتش را بر عهده گرفت. از جمله فعالیت‌های مهم او می‌توان به فرماندهی سپاه خوزستان در هشت سال جنگ، انتقال به نیروی دریایی ارتش با دریافت درجه دریاداری و فعالیت در جایگاه وزیر دفاع را نام برد.
آن‌روزها علی شمخانی فرمانده سپاه خوزستان بود. روزهایی که جنگ شروع شده بود و عراقی‌ها نقشه قشنگ ایران را می‌جویدند و جلو می‌آمدند، اما ناز شست بچه‌های جنوب که در جنگ تن با تانک آبدیده شده‌ بود، صفحه‌هایی دیگر از جنگ را ورق زد. خیلی‌ها از آن‌روزها حرف‌ها و نوشته‌ها دارند، اما نامه‌ای که علی شمخانی نوشت رنگ‌ و ‌بوی دیگری دارد. امروز 25 سال از نوشتن این نامه می‌گذرد. حیف بود علی شمخانی درباره این نامه‌ای که نوشته ‌است حرف نزند و نگوید چرا و چگونه این نامه را که سندی مهم است، نوشته‌.

بریده‌ای از کتاب به داد ما برسید

مدتی بعد در تهران و در جلسه‌ای وقتی بنی‌صدر مرا دید گفت: این چه نامه‌ای بود؟ چه نوشتی؟ به‌شدت از نامه دلگیر بود و معلوم بود حال او را گرفته ‌است. اگر بخواهم اثری برای این نامه در مقابل بنی‌صدر بیان کنم باید بگویم بعد از رسیدن نامه به تهران تحولات عجیبی رخ داد. مثل اینکه بنی‌صدر عزل شد و از کشور فرار کرد. تغییرات جدی داده‌ شد، صحنه نبرد عوض شد و دشمن هم متوجه این تغییر نگرش شد.صفحه 19