زندگی خوب بود

کتاب خوب مثل آدم خوب است. خیلی نمی‌شود درباره‌اش حرف زد. باید با آن معاشرت کرد و به خوبی‌اش پی برد… باید کتاب را خواند و خوبی‌اش را لمس کرد. درباره کتاب «زندگی خوب بود» هم تنها حرفی که باید گفت این است که با آن معاشرت کنید. مطمئن باشید که از این معاشرت بی‌نهایت لذت خواهید برد.

لذت خواهید برد چون با همه تلخی اش و با این که راوی لحظه‌های سخت و حتی خونین روزهای جنگ است ولی احساس خوبی از شرافت و مردانگی و ایثار در وجود آدمی باقی می‌ماند وقتی که کتاب به انتها می‌رسد. «زندگی خوب بود»، خاطرات حسن رحیم‌پور است از ٢٠ روز حضور در یک بیمارستان صحرایی در بحبوحه عملیات والفجر مقدماتی در سال ١٣۶١ به‌عنوان مسئول بانک خون… آنچه می‌خوانید یاددشتی است که این نویسنده برای ما نوشته است… یادداشتی صمیمی و دلنشین ا ز مردی که روزگاری صحنه‌هایی را به چشم دیده است که شاید تا به آخر عمرمان چنین صحنه‌هایی را نبینیم…

بریده‌ای از کتاب زندگی خوب بود

خاطرات جنگ از مردمی‌ترین گونه‌های ادبی است که با قلم شاهدان عینی حادثه بزرگی مثل جنگ نوشته می‌شود. اساس در این نوشته‌ها واقعیت است؛ یعنی آنچه اتفاق افتاده است این خاطرات هم آیینه‌ای برای نشان‌دادن افتخارات و قهرمانی‌های یک ملت و هم دست‌مایه ارزشمندی است برای پژوهش‌های تاریخی مردم‌شناسی و فرهنگ پژوهی خوشحال هستیم که شمار فراوانی ازاین‌دست از نوشته‌های جنگ زمینه‌های یاد شده را درباره دفاع هشت‌ساله‌مان فراهم کرده است. ما از پنجره این خاطرات به دنیایی سفر می‌کنیم که ممکن است امروز با فراموشی زمان کوچک و کوچک‌تر شده باشد؛ اما خاطرات این دنیا را با همان بزرگی حقیقی‌اش به ما نشان می‌دهد این کتاب گوشه‌ای از آن دنیای بزرگ و پرهیاهو را در برابر چشمان ما قرار می‌دهد.