گربه در جوراب زنانه، جلد 3

شهرام شفیعی: در بچگی دوره‌های مختلفی از درون‌گرایی و برون‌گرایی داشتم. مثلاً یادم هست، توی کوچه چادر زدیم و برای بچه‌ها نمایش کمدی اجرا می‌کردیم. اما من از آن دار و دسته کنار کشیدم. چون عالم کتاب و خواندن و نوشتن برایم خیال‌انگیز بود. من طنز را از آریستوفان در یونان باستان و کتاب‌های عهدین تا امروز دنبال کرده‌ام؛ البته از روی علاقه شخصی و… خب… البته تصادفاً آدمی هستم که خودش هم می‌نویسد. اما اینکه آیا طنز مقوله‌ای جدی باشد یا نه، یک مقدار بحث فلسفی دارد. همین قدر برایتان بگویم که خنده پانتومیم روحی است که زبان دیگری برای بیان درک محدودیت نمی‌شناسد. بنابراین، بدون طنز حتی مرگ را هم نمی‌توان تفسیر کرد، چه برسد به زندگی. به هر حال ما مسلمانان بنابر نص قرآن کریم اعتقاد داریم خداوند است که می‌خنداند و می‌گریاند: و انهُ هُوَ اضحَکَ و ابکی…
از کتاب :کاپیتان خاکستری عزیزم، آن روز تو به قلب پر از محبت من دستبرد زدی و مرا بدون اسب و آذوقه در صحرای عشق تنها گذاشتی. می‌خواهم چشم‌هایم را ببندم، دُم تو را بگیرم و هرجا که می‌روی دنبالت بیایم. از اینجا به بعد تو هستی که باید راه درست را برای رسیدن به یک زندگی آرام و عاشقانه به من نشان بدهی. تنها کسی که در خانه ما با ازدواج من و تو موافق است، کلفت یک چشممان است.