داستان بومی، آیینه فرهنگ اقلیم‌هاست

به گزارش روابط عمومی انتشارات سوره مهر به نقل از خبرگزاری فارس، اخیرا رمان «بیتگُل» نوشته محمدحسن جمشیدی از سوی انتشارات سوره مهر به بازار نشر ایران عرضه شده است. در این رمان شخصیت‌های داستان، با وجود رویکرد کمیک و شوخ‌طبعی‌هایشان، نمادی از نسلی هستند که می‌کوشند با روش‌های خودساخته علیه بی‌عدالتی‌ها و فساد بجنگند و هربار به مشکلی تازه می‌خورند. تلاش‌های نافرجام آنها برای نجات محله (پایین شهر)، به طنزی تلخ دامن می‌زند و این ناکامی‌های پیاپی، ضمن ایجاد موقعیت‌های خنده‌دار، مخاطب را به تأمل درباره شکاف بین نیت‌های نیک و واقعیت‌های پیچیده اجتماعی وا می‌دارد:«راستش محله ما یکم قوانینش با بقیه محلا فرق داره. مثلا پلیس با دعواهای ما زیاد کاری نداشت و می‌دونست اکثر شرهایی که به پا می‌شه شخصیه و نباید زیاد وقت بذاره و آشخور برامون ردیف کنه. بله ببخشید. سرباز ردیف کنه. خودشون می‌دونن خودمون از پس هم برمیایم و نباید وقت گران‌بهاشونو خرج ما کنن. مگه اینکه کشته‌ای چیزی پیدا می‌شد. می‌تونستیم زنگ بزنیم کلانتری و شماره اشتراک بدیم. یه جورایی انگار پیتزا می‌خوایم سفارش بدیم، همه‌مون یه اشتراک داریم دیگه و نشونی نمی‌دیم.»

جمشیدی در گفت‌وگو با خبرنگار ما با بیان اینکه «بیتگُل» دومین رمان و چهارمین کتاب وی است، عنوان کرد: پیش از این دو مجموعه‌غزل با نام‌های «دستخط» و «طراح صحنه» و رمان «کوچ اصوات» از من منتشر شده است.

وی با بیان اینکه نام رمان جدیدش با توجه به محتوای کتاب انتخاب شده و بازی زبانی با واژه «بیت کوین» است، گفت: ادبیات بومی به‌ویژه داستان‌های محلی نقش مهمی در حفظ هویت فرهنگی، انتقال ارزش‌های اجتماعی و بازتاب زندگی مردمان یک منطقه خاص دارد و ویژگی‌های منحصر به‌فردی دارد. این داستان‌ها بازتاب فرهنگ و باورهای محلی هستند و نقش مهمی در حفظ تاریخ شفاهی ایفا می‌کنند و مانع فراموش شدن گویش‌های محلی هستند.

این نویسنده تاکید کرد: داستان‌های بومی آیینه فرهنگ اقلیم‌ها هستند و نه تنها برای مردم همان دیار بلکه برای ارتقای ادبیات کشورمان ارزشمند هستند.

وی همچنین گفت: اکنون مشغول نوشتن نسخه دوم همین رمان هستم.

در بخشی از کتاب می‌خوانیم: «پدرم اول خوب همه‌چیز را تماشا کرد. انگار هیچ‌کس در زیرزمین نیست و فقط اشیا و وسایل زیرزمین را نگاه می‌کرد. اول به سقف سوخته زیرزمین چشم دوخت. بعد رد سوختگی را از سقف گرفت و به دیوارهای سوخته و پنجره‌های شکسته رسید. بعد بوی ناکه با بوی سوختگی قاطی شده بود. را صدادار بوکشید و خیلی مصنوعی به سرفه افتاد. پدرم هروقت مادرم غذا بارمی‌گذاشت برای اینکه به او برساند که بوی غذایش همه خانه را برداشته است این طوری صدادار بو می‌کشید و از او تعریف می‌کرد. اما این بار بعید بود این بوکشیدن صدادار پدرم تعریفی باشد و کلاهمان پس معرکه بود…»

انتشارات سوره مهر به‌تازگی کتاب «بیتگُل» را در ۲۱۸ صفحه و با شمارگان ۳۰۰ نسخه در بازار نشر کشور عرضه کرده است.