تانیش

روایت صادقانه و خودمانی وی بیانگر فرهنگ جبهه است، فرهنگی آمیخته با شور و نشاط، صفا و صمیمیت و شجاعت. این فرهنگ سبب شده بود آقای رئیسی از زمانی که توانست تفنگ به دست بگیرد، عازم جبهه شود و تا روز آخر تلاش کند هر چه بیشتر در هوای جبهه تنفس کند. در ادبیات این کتاب به رمز و رازهایی بسیاری در این فرهنگ جبهه اشاره شده است که سبب شد نوجوانانی چنین را وابستۀ به جبهه کند.

کتاب با خاطرات راوی از زندگی در طاقانک در نزدیکی شهرکرد شروع شده و پس از خاطراتی از زمان انقلاب به متن اصلی کتاب یعنی چهار نوبت اعزام آقای رئیسی و دوستانش به جبهه ختم می‌شود.

بریده‌ای از کتاب تانیش

"سالها از آن دوران گذشته، هروقت یاد آن شب می‌افتم که عکس آن مرد خدا را دیدم، خاطرات خوش و هیجان آن دوران برایم زنده می‌شود". "تانیش به زبان ترکی یعنی «آشنا»؛ آشنایی که برای اولین بار با دیدن عکسش دل‎بسته‌اش شدم. مثل این بود که سالهاست می‌شناسمش."