بازیدار

«بازیدار» خاطرات سرباز عراقی به نام سیدعباس موسوی به قلم «محبوبه‌سادات رضوی‌نیا» است؛ روایتی از کودکی تا 30 سالگی این سرباز و زمان اتمام خدمتش در ارتش عراق. سربازی شیعه که در دوران 8 سال دفاع مقدس به اجبار حزب بعث دو بار به جنگ اعزام می‌شود تا برای سربازان عراقی آشپزی کند اما هر دو بار به علت عدم تمایل به ایستادن در برابر سربازان ایرانی از جبهه می‌گریزد.

با این حال چون در آشپزی مهارت دارد، بار سوم به اردوگاه اسرای ایرانی منتقل می‌شود تا برای فرماندهان و کادر اداری آشپزی کند و اینجاست که ماجراهای مختلفی برای او روی می‌دهد، چراکه بین سیدعباس موسوی و سیدعلی‌اکبر ابوترابی در اردوگاه رابطه دوستی شکل می‌گیرد و سرباز فراری از جنگ را مرید اسیر ایرانی می‌کند. این رابطه مرید و مرادی روی جو اردوگاه هم اثر می‌گذارد و کمک‌های او به اسرا در نهایت باعث لو رفتن و تحویلش به استخبارات می‌شود.

بریده‌ای از کتاب بازیدار

به نزدیکی سیطه سوم رسیدیم. ساختمان قشنگی داشت و ماموران کلاه قرمز بعثی زیادی در آن بودند. مینی بوس ایساد. یکی از بعثی ها با حالت قلدرانه ای بالا آمد و گفت: همه تون بیایین پایین! اما بعدش گفت: خانما نیان پایین، و ایطور شد که عن قریب اعدام و تیرباران در انتظارم بود. کتاب "بازیدار" آن کبوتری است که میان نیلی بی کران آسمان و در پرواز زیبا و هنرمندانه خویش چنان در لحظه چرخ می زند و معلق می خورد که چشم و زبان و زبان و دل هر تماشاگری را به حیرت و تحسین وا می دارد. صحنه زندگی کم دارد از این کبوتر چرخ ها، از این آدم ها...