پیاده تا خورشید

علیرضا قزوه در این اثر به روایت یادداشت هایی خواندنی از 8 سفر به کربلای معلی می پردازد.

این نویسنده در فضایی شاعرانه سفرنامه های جذاب و منحصربفردی دارد که او را از بقیه جدا می کند. از نظر قزوه در ادبیات فارسی سفرنامه نویسی یک از ژانرهای مهم ادبی به شمار می رود. مثلا در ادبیات فارسی سفرنامه ناصرخسرو را داریم که اطلاعات مهمی از گذشته ایران و جهان را به ما ارائه می ‌دهد و رویدادهای زیبایی در آن رخ می دهد یا در دوره معاصر سفرنامه های جلال آل احمد را داریم که بسیار حرفه ‌ای است بویژه سفرنامه «خسی در میقات» که الگوی زیبایی را به ما از دوران خودش نشان می دهد البته افرادی مانند ابن بتوته هم هستند که جهان را گشته اند و اطلاعات خوبی از آن به ما ارائه می دهند.

بریده‌ای از کتاب پیاده تا خورشید

از همین فرودگاه تهران لباس ورزشی پوشیده برای پیاده‌روی. من هم سنگ تمام گذاشته ‌ام و با لباس رسمی آمده‌ام؛ با کت و شلوار قهوه‌ای نویی که همین ماه پیش خریده‌ام. می‌گوید: تو با این لباس می‌خواهی بیایی پیاده‌روی؟ من هم به شیوه‌ی طنز جوابش را می‌دهم که ببین دوست عزیز، مرا خود آقا دعوت کرده، باید هم با این لباس بیایم، شما را به گمانم ذوالجناح دعوت کرده!...