پاره‌های انسان‌شناسی جنگ و شهادت

کتاب پاره های انسان شناسی جنگ و شهادت به همت میثم مهدیار و سیروس ذوالفغاری گرداوری شده است. کتاب پاره های انسان شناسی جنگ و شهادت را انتشارات سوره مهر منتشر کرده و شامل مجموعه‌ای مقاله است.

برخی جنگ هشت‌ساله را آزمایشگاه علوم انسانی در ایران دانسته‌اند و برخی حتی اعتقاد دارند توجه علوم انسانی در ایران به پدیدهٔ جنگ هشت‌ساله/ دفاع مقدس به‌مثابهٔ یک موضوع بومی زنده، که از نظر انسان‌های درگیر جنگ، مدیریت جنگ، روش جنگیدن و دستاوردهای فرهنگی و اجتماعی آن تفاوت‌های بسیاری با جنگ‌ها و درگیری‌های دیگر در قرن اخیر داشته است، می‌تواند به تصحیح پارادایم غالب علوم اجتماعی در ایران منجر شود که تحت تأثیر مطالعات شرق‌شناسانه و استعماری شکل گرفته است. در جلد اول این مجموعه، که با عنوان «پاره‌های انسان‌شناسی جنگ و شهادت» منتشر شده است، هشت ترجمه و یک تألیف در کنار هم قرار گرفته‌اند. وجه مشترک این مقالات علاوه بر قلمرو آنان، یعنی مقولهٔ جنگ و مفهوم شهادت، روش آن‌هاست. عمدهٔ این مقالات به نوعی ذیل روش نشانه‌شناسی و زیبایی‌شناسی انتقادی قرار می‌گیرند و در برخی از مقالات نویسندگان تلاش کرده‌اند رویکردی پدیدارشناسانه برای فهم مقولهٔ دفاع مقدس/ جنگ هشت‌سالهٔ ایران از طریق تحلیل بازنمایی آن در ادبیات، هنر و فرهنگ عامه اتخاذ کنند.

بریده‌ای از کتاب پاره‌های انسان‌شناسی جنگ و شهادت

زادگاه همان خانه است با مفهوم رجعت . خانه ، به معنای عام ،جایی است که در آن از کسی زاده شده ایم که او نیز احتمالا در همان جا زاده شده است.به همین معنا ، خانه جایی است که در آن کسی را نیز از دست داده ایم . پس در آنجا به صورت کهن الگو ساکنیم. خانه در جهان جهت ایجاد می کند .خانه در نظر هر فرد خانه زاد جهان را به خود می خواند . اینجاست که مادر ، زادگاه و خانه در یک ردیف قرار می گیرند و هنگامی که پای شهیدی در میان باشد ، جعبه آینه بر اساس طرح یک خانه شکل می گیرد.