باریک الله شیخ حسن!

مولف کتاب می گوید:
“این کتاب مشتمل بر خاطرات این جانب از دوران دفاع مقدس است که بر اساس خاطره ای مربوط به عملیات والفجر هشت، نام آن را «باریک الله شیخ حسن» گذاشتم.”

این کتاب دربردارنده خاطرات بازروایی شده «حسن یوسفیان» از تولد تا حضور در جبهه‌های جنگ تحمیلی است. خاطرات وی درباره عملیات‌های «والفجر 3 و 8»، «کربلای 4 و 5»، «بیت‌المقدس 2، 3 و6» و عملیات «مرصاد» است. کتاب به واسطه عکس‌ها و گزیده‌ای از نامه‌های مربوط به آن دوران، مستند شده است.

بریده‌ای از کتاب باریک الله شیخ حسن!

مهرماه پنجاه وهفت و با شروع سال تحصیلی جدید، مدرسه حال و هوای دیگری داشت. اخباری از اعتصاب سراسری و تعطیلی مدارس برخی از شهرها به گوش مان می رسید. بعضی از بچه ها شیر پاکتی اهدایی مدرسه را نمی خوردند و به دیوار حیاط می کوبیدند. اوایل فکر می کردم این کار از سر شیطنت و بازیگوشی است. با پرس وجو معلوم شد یکی از معلمان مذهبی و انقلابی مدرسه به نام علی مراد کیپور زمینة این اقدام را فراهم کرده است. گفته بود: در این پاکت ها شیر خوک می ریزند. همان معلم انقلابی بچه ها را تشویق می کرد که به اعتصاب سراسری بپیوندند و مدرسه را به تعطیلی بکشانند. از سوی دیگر، ناظم مدرسه که همه از او حساب می بردند، برای مقابله با چنین اقدامی آماده بود. هنگام زنگ تفریح، درِ دفتر مدرسه را که نزدیک درِ حیاط قرار داشت، باز می گذاشت؛ تا خروج احتمالی بچه ها را زیر نظر بگیرد. معلم انقلابی هم کوتاه نمی آمد؛ مرتب از حیاط به دفتر رفت وآمد می کرد، و هر بار در را پشت سر خود می بست. همین چند ثانیه کافی بود تعداد زیادی از بچه ها مدرسه را ترک کنند. همان معلم گاه جلوی دفتر مدرسه و به سمت حیاط می ایستاد؛ و در حالی که با صدای بلند از بچه ها می خواست به کلاس ها بروند؛ با دستش اشاره می کرد از مدرسه خارج شوند! تا مدتی کارمان همین بود؛ اول وقت به مدرسه می رفتیم و پس از یکی دو ساعت به خانه بر می گشتیم. به تدریج، مدرسه کاملاً تعطیل شد و به اعتصاب سراسری پیوست.